birta

See also: Birta, and bírta

Galician

Alternative forms

• abirta, brita

Etymology

Back-formation from britar (“to crush, to break”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbiɾtɐ]

Noun

birta f (plural birtas)

1. ditch opened in a field or meadow (for evenly distributing water)

   Synonym: talla

2. path in the snow
3. a plot of land, usually enclosed and occupied by trees and bushes

Related terms

• britar

References

• Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “birta”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
• Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “birta”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “birta”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
• Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “birta”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN

Icelandic

Etymology

From Old Norse birta, from Proto-Germanic *birhtijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɪr̥ta/

  Rhymes: -ɪr̥ta

Noun

birta f (genitive singular birtu, no plural)

1. light, brightness

Synonyms

• (light): ljós

Verb

birta (weak verb, third-person singular past indicative birti, supine birt)

1. (with accusative) to show, to reveal
2. (with accusative) to publish
3. (impersonal) to become bright, to dawn

   Það birtir.

   Day is dawning.

   Við leggjum af stað þegar daginn birtir.

   We go at dawn.

   Það birtir af degi. (gervifrumlag)

   The day becomes brighter. (dummy subject)

4. (mediopassive) to appear

Conjugation

birta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að birta
supine (sagnbót)		birt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		birtandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég birti	við birtum	present (nútíð)	ég birti	við birtum
	þú birtir	þið birtið		þú birtir	þið birtið
	hann, hún, það birtir	þeir, þær, þau birta		hann, hún, það birti	þeir, þær, þau birti
past (þátíð)	ég birti	við birtum	past (þátíð)	ég birti	við birtum
	þú birtir	þið birtuð		þú birtir	þið birtuð
	hann, hún, það birti	þeir, þær, þau birtu		hann, hún, það birti	þeir, þær, þau birtu
imperative (boðháttur)	birt (þú)	birtið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	birtu	birtiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

birtast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að birtast
supine (sagnbót)		birst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		birtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég birtist	við birtumst	present (nútíð)	ég birtist	við birtumst
	þú birtist	þið birtist		þú birtist	þið birtist
	hann, hún, það birtist	þeir, þær, þau birtast		hann, hún, það birtist	þeir, þær, þau birtist
past (þátíð)	ég birtist	við birtumst	past (þátíð)	ég birtist	við birtumst
	þú birtist	þið birtust		þú birtist	þið birtust
	hann, hún, það birtist	þeir, þær, þau birtust		hann, hún, það birtist	þeir, þær, þau birtust
imperative (boðháttur)	birst (þú)	birtist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	birstu	birtisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

birtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	birtur	birt	birt		birtir	birtar	birt
accusative (þolfall)	birtan	birta	birt		birta	birtar	birt
dative (þágufall)	birtum	birtri	birtu		birtum	birtum	birtum
genitive (eignarfall)	birts	birtrar	birts		birtra	birtra	birtra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	birti	birta	birta		birtu	birtu	birtu
accusative (þolfall)	birta	birtu	birta		birtu	birtu	birtu
dative (þágufall)	birta	birtu	birta		birtu	birtu	birtu
genitive (eignarfall)	birta	birtu	birta		birtu	birtu	birtu

Synonyms

• (show): sýna