akceptor

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin acceptor. First attested in 1912.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /akˈt͡sɛp.tɔr/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛptɔr
  • Syllabification: ak‧cep‧tor

Noun

[edit]

akceptor m inan

  1. (physics, chemistry) acceptor (atom or molecule which can accept an electron to form a chemical bond, or a chemical acceptor atom forming a positive hole in a semiconductor)
    akceptor elektronów ― an electron acceptor
    akceptor protonu ― a proton acceptor

Declension

[edit]
Declension of akceptor
singular plural
nominative akceptor akceptory
genitive akceptora akceptorów
dative akceptorowi akceptorom
accusative akceptor akceptory
instrumental akceptorem akceptorami
locative akceptorze akceptorach
vocative akceptorze akceptory
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Opolski Zdzisław Marceli (1912) Studyum o istocie przemiany materyi ustrojowej : jako wstęp do nauki o wpływie otoczenia kosmicznego na człowieka‎[1], page 357
  2. ^ akceptor in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]

Serbo-Croatian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ǎkt͡septor/
  • Hyphenation: ak‧cep‧tor

Noun

[edit]

àkceptor m (Cyrillic spelling а̀кцептор)

  1. (physics, chemistry) acceptor

Declension

[edit]
Declension of akceptor
singular plural
nominative akceptor akceptori
genitive akceptora akceptora
dative akceptoru akceptorima
accusative akceptor akceptore
vocative akceptore akceptori
locative akceptoru akceptorima
instrumental akceptorom akceptorima
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=akceptor&oldid=82149418"