loslaten

Dutch

Etymology

From los (“loose”) +‎ laten (“to let”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɔsˌlaː.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: los‧la‧ten

Verb

loslaten

1. to let go

   Ze besloot haar angsten los te laten.

   She decided to let go of her fears.

   Hij leerde om zijn controle los te laten en anderen vertrouwen te geven.

   He learned to let go of his control and give trust to others.

2. to free, release

   Het is tijd om het verleden los te laten en verder te gaan.

   It's time to release the past and move on.

   De vogel werd eindelijk losgelaten en vloog weg in de lucht.

   The bird was finally released and flew away in the sky.

   Het is belangrijk om de ballast uit het verleden los te laten en vooruit te gaan.

   It is important to let go of the baggage from the past and move forward.

Conjugation

Conjugation of loslaten (strong class 7, separable)
infinitive	loslaten
past singular	liet los
past participle	losgelaten
infinitive	loslaten
gerund	loslaten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	laat los	liet los	loslaat	losliet
2nd person sing. (jij)	laat los	liet los	loslaat	losliet
2nd person sing. (u)	laat los	liet los	loslaat	losliet
2nd person sing. (gij)	laat los	liet los	loslaat	losliet
3rd person singular	laat los	liet los	loslaat	losliet
plural	laten los	lieten los	loslaten	loslieten
subjunctive sing.1	late los	liete los	loslate	losliete
subjunctive plur.1	laten los	lieten los	loslaten	loslieten
imperative sing.	laat los
imperative plur.1	laat los
participles	loslatend	losgelaten
1) Archaic.

Anagrams

• laten los