aantalen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌtaː.lə(n)/
• Hyphenation: aan‧ta‧len

Etymology 1

From Middle Dutch aentalen. Equivalent to aan +‎ talen.

Verb

aantalen

1. (transitive, law, obsolete) to claim, to lay a claim to/against

Conjugation

Conjugation of aantalen (weak, separable)
infinitive	aantalen
past singular	taalde aan
past participle	aangetaald
infinitive	aantalen
gerund	aantalen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	taal aan	taalde aan	aantaal	aantaalde
2nd person sing. (jij)	taalt aan, taal aan2	taalde aan	aantaalt	aantaalde
2nd person sing. (u)	taalt aan	taalde aan	aantaalt	aantaalde
2nd person sing. (gij)	taalt aan	taalde aan	aantaalt	aantaalde
3rd person singular	taalt aan	taalde aan	aantaalt	aantaalde
plural	talen aan	taalden aan	aantalen	aantaalden
subjunctive sing.1	tale aan	taalde aan	aantale	aantaalde
subjunctive plur.1	talen aan	taalden aan	aantalen	aantaalden
imperative sing.	taal aan
imperative plur.1	taalt aan
participles	aantalend	aangetaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• aantaal

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

aantalen

1. plural of aantaal