overwinnen

See also: överwinnen

Dutch

Etymology

From over- +‎ winnen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈʋɪ.nə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɪnən

Verb

overwinnen

1. defeat, crush, overcome
2. conquer, vanquish
3. surmount, get over

Conjugation

Conjugation of overwinnen (strong class 3a, prefixed)
infinitive	overwinnen
past singular	overwon
past participle	overwonnen
infinitive	overwinnen
gerund	overwinnen n
	present tense	past tense
1st person singular	overwin	overwon
2nd person sing. (jij)	overwint, overwin2	overwon
2nd person sing. (u)	overwint	overwon
2nd person sing. (gij)	overwint	overwont
3rd person singular	overwint	overwon
plural	overwinnen	overwonnen
subjunctive sing.1	overwinne	overwonne
subjunctive plur.1	overwinnen	overwonnen
imperative sing.	overwin
imperative plur.1	overwint
participles	overwinnend	overwonnen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• onoverwinnelijk

Descendants

• Negerhollands: overwin