groenblauw

Dutch

Etymology

From groen +‎ blauw.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

groenblauw n (plural groenblauwen)

1. teal, greenish blue

Adjective

groenblauw (comparative groenblauwer, superlative groenblauwst)

1. teal, teal-colored
2. (ecology) pertaining to both terrestrial (green) and aquatic (blue) ecology or nature

   Coordinate terms: groen, blauw

   De provincie wil groenblauwe verbindingen tussen natuurgebieden aanleggen. ― The province wants to create terrestrial and aquatic ecological connections between nature reserves.

Declension

Declension of groenblauw
uninflected	groenblauw
inflected	groenblauwe
comparative	groenblauwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		groenblauw	groenblauwer	het groenblauwst het groenblauwste
indefinite	m./f. sing.	groenblauwe	groenblauwere	groenblauwste
	n. sing.	groenblauw	groenblauwer	groenblauwste
	plural	groenblauwe	groenblauwere	groenblauwste
definite		groenblauwe	groenblauwere	groenblauwste
partitive		groenblauws	groenblauwers	—

See also

Colors in Dutch · kleuren (layout · text)

wit	grijs	zwart
rood; karmijnrood	oranje; bruin	geel; roomwit
groengeel/limoengroen	groen
blauwgroen/cyaan; groenblauw/petrolblauw	azuurblauw	blauw
violet; indigo	magenta; paars	roze