زن

See also: ژن, and رن

Arabic

Verb

زن (form I)

1. زِنْ (zin) /zin/: second-person masculine singular imperative of وَزَنَ (wazana)
2. زِنَّ (zinna) /zin.na/: second-person feminine plural imperative of وَزَنَ (wazana)

Persian

Etymology

Inherited from Middle Persian [script needed] (zan), from Proto-Iranian *ǰánHh, from Proto-Indo-Iranian *ǰánHs, from Proto-Indo-European *gʷḗn.

Cognates include English queen, Northern Kurdish jin, Greek γυναίκα (gynaíka), Russian жена (žena), etc.

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [zan]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [zän]

• (Dari, formal) IPA^(key): [zän]
  • (Kabuli) IPA^(key): [zän]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [zän]

• (Iran, formal) IPA^(key): [zæn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [zän]

Readings
Classical reading?	zan
Dari reading?	zan
Iranian reading?	zan
Tajik reading?	zan

• Audio (Iran):

  (file)

Noun

Dari	زن
Iranian Persian
Tajik	зан

زن • (zan) (plural زنان or زن‌ها)

1. woman

   Antonym: مرد (mard)

   زن، زندگی، آزادی ― zan, zendegi, âzâdi ― Woman, Life, Freedom

2. wife

   برادر زنم یک هفته با ما می‌مونه.

   barâdar-e zanam yek hafte bâ mâ mi-mune.

   My wife's brother is staying with us for a week.

3. female

Inflection

Basic forms of زن (zan)
	singular	plural
bare	زن (zan)	زنان (zanấn) زنا △ (zanấ)
definitive direct object	زن را (zan râ) زن رو △ (zano)	زنان را (zanấn râ) زنا رو △ (zanấ ro)
ezâfe	زن (zan-e)	زنان (zanấn-e) زنای △ (zanấ-ye)
marked indefinite or relative definite	زنی (zan-i)	زنانی (zanấn-i) زنایی △ (zanấi)
△ Colloquial.

Possessive forms of زن (zan)
	singular	plural
1st person singular (“my”)	زنم (zánam)	زن‌هایم (zan-hấyam) زن‌هام، زنام △ (zanấm)
2nd person singular (“your”)	زنت (zánat) [Term?] △ (zánet)	زن‌هایت (zan-hấyat) زن‌هات، زنات △ (zanất)
3rd person singular (“his, her, its”)	زنش (zánaš) [Term?] △ (záneš)	زن‌هایش (zan-hấyaš) زن‌هاش، زناش △ (zanấš)
1st plural (“our”)	زنمان (zánemân) زنمون △ (zánemun)	زن‌هایمان (zan-hấyemân) زن‌هامون، زنامون △ (zanấmun)
2nd plural (“your”)	زنتان (zánetân) زنتون △ (zánetun)	زن‌هایتان (zan-hấyetân) زن‌هاتون، زناتون △ (zanấtun)
3rd plural (“their”)	زنشان (zánešân) زنشون △ (zánešun)	زن‌هایشان (zan-hấyešân) زن‌هاشون، زناشون △ (zanấšun)
△ Colloquial.

Predicative forms of زن (zan)
	singular	plural
1st person (“I am, we are”)	زنم (zanam)	زنیم (zanim)
2nd person (“you are”)	زنی (zani)	زنید (zanid) زنین △ (zanin)
3rd person (“he/she/it is, they are”)	زن است (zan ast) زنه △ (zane)	زنند (zanand) زنن △ (zanan)
△ Colloquial.

Derived terms

• برادرزن (barādar-zan／barâdar-zan)
• بیوه‌زن (bēwa-zan／bive-zan)
• خواهرزن (xwāhar-zan／xâhar-zan)
• زناشویی (zanāšōyī／zanâšuyi)
• زنانه (zanāna／zanâne)
• زنانگی (zanānagī／zanânegi)
• زنی (zanī／zani)
• زن‌بابا (zan-bābā／zan-bâbâ)
• زن‌باره (zan-bāra／zan-bâre)
• زن‌باز (zan-bāz／zan-bâz)
• زن‌برادر (zan-barādar／zan-barâdar)
• زن‌داداش (zan-dādāš／zan-dâdâš) (Iran)
• زن‌دار (zan-dār／zan-dâr)
• زن‌ذلیل (zan-zalīl／zan-zalil)
• زن‌سالار (zan-sālār／zan-sâlâr)
• زن‌صفت (zan-sifat／zan-sefat)
• زن‌نما (zan-namā／zan-namâ)
• زَن‌مَامَا (zan-māmā／zan-mâmâ) (Dari)
• شیرزن (šēr-zan／šir-zan)
• مادرزن (mādar-zan／mâdar-zan)
• پدرزن (padar-zan／pedar-zan)
• پیرزن (pīrzan／pirzan)

 

Descendants

• → Azerbaijani: zən
• → Urdu: زن

Urdu

Etymology 1

PIE word
*gʷḗn

Borrowed from Classical Persian زن (zan, “woman; wife”). Cognate with English queen.

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /zən/

Noun

زَن • (zan) f (Hindi spelling ज़न)

1. woman, adult female
2. wife; bride

Etymology 2

PIE word
*gʷʰen-

From Classical Persian زَن (zan, “strike; slay; beat”).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /zən/

Adjective

زَن • (zan) (Hindi spelling ज़न)

1. (suffix) beating, striking, smiting
2. beater, striker; slayer
3. doer

References

• “زن”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
• “زن”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2024.