Eastern Mari

edit

Etymology

edit

Borrowed from Russian путч (putč).

Pronunciation

edit

Noun

edit

путч (putč)

  1. (politics) putsch

Declension

edit
Declension of путч
singular plural
nominative путч (putč) путч-влак (putč-vlak)
accusative путчым (putčym) путч-влакым (putč-vlakym)
genitive путчын (putčyn) путч-влакын (putč-vlakyn)
dative путчлан (putčlan) путч-влаклан (putč-vlaklan)
comitative путчге (putčge) путч-влакге (putč-vlakge)
comparative путчла (putčla) путч-влакла (putč-vlakla)
inessive путчышто (putčyšto) путч-влакыште (putč-vlakyšte)
illative (short) путчыш (putčyš) путч-влакыш (putč-vlakyš)
illative (long) путчышко (putčyško) путч-влакышке (putč-vlakyške)
lative путчеш (putčeš) путч-влакеш (putč-vlakeš)
Possessed forms of путч
singular plural
1st person путчем (putčem) путчна (putčna)
2nd person путчет (putčet) путчда (putčda)
3rd person путчшо (putčšo) путчышт (putčyšt)

References

edit
  • J. Bradley et al. (2023) “путч”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna

Russian

edit

Etymology

edit

Borrowed from German Putsch.

Pronunciation

edit

Noun

edit

путч (putčm inan (genitive пу́тча, nominative plural пу́тчи, genitive plural пу́тчей)

  1. coup d'état, armed uprising, putsch
    Synonym: госуда́рственный переворо́т (gosudárstvennyj perevorót)

Declension

edit

Descendants

edit
  • Eastern Mari: путч (putč)