glanaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan glan hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

glanaat /ɡlãˈnɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : glanaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ glan, glanoc'h ; naetaat
   • <skouer.>

Gerioù enepster

• lousaat

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat (unan bennak) da vezañ glan, glanoc'h
   • Seblantout a ra dezhi e ro Mari ar boan-se dezhi evit he mad, evit glanaat he c'halon. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 78.)

Deveradoù

• glanaus

Troidigezhioù

• alamaneg : läutern ^(de)  ; reinigen ^(de)
• galleg : purifier ^(fr)  ; nettoyer ^(fr)

• saozneg : to purify ^(en)  ; to cleanse ^(en)