Saltar al conteníu

Essen

Coordenaes: 51°27′03″N 7°00′47″E / 51.4508°N 7.0131°E / 51.4508; 7.0131
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Essen
coat of arms of Essen (en) Traducir
Alministración
PaísBandera d'Alemaña Alemaña
Estáu federáu Renania del Norte-Westfalia
Government region of North Rhine-Westphalia (en) Traducir Rexón de Düsseldorf
Tipu d'entidá ciudá universitaria
Cabezaleru/a del gobiernu Thomas Kufen
Nome oficial Essen (de)
Nome llocal Essen (de)
Códigu postal 45127–45359
Xeografía
Coordenaes 51°27′03″N 7°00′47″E / 51.4508°N 7.0131°E / 51.4508; 7.0131
Essen alcuéntrase n'Alemaña
Essen
Essen
Essen (Alemaña)
Superficie 210.34 km²
Altitú 116 m
Llenda con
Demografía
Población 586 608 hab. (31 avientu 2023)
- 283 169 homes (30 setiembre 2021)

- 299 246 muyeres (30 setiembre 2021)
Porcentaxe 100% de Rexón de Düsseldorf
Densidá 2788,86 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 201 y 2054
Estaya horaria Hora central europea
UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes Sunderland, Tampere, Grenoble, Nizhni Nóvgorod, Tel Aviv y Zabrze
essen.de
Cambiar los datos en Wikidata

Essen ye una ciudá de Renania del Norte-Westfalia, asitiada nel corazón de la rexón industrial de la cuenca del ríu Ruhr. Delles ciudaes vecines son Duisburgu, Gelsenkirchen y Bochum. El so alcalde ye Thomas Kufen d'Unión Demócrata Christiana (CDU). La ciudá foi premiada col títulu Capital Verde Europea 2017.

Etimoloxía

[editar | editar la fonte]

Contrariu a la creencia popular, el nome de Essen nun se refier a la comida (essen, n'alemán, ye tamién el verbu «comer»), sinón que paez tener el so orixe na antigua pallabra Asnithi, que podía referise a una rexón al este o a una rexón onde había munchos fresnos (Eschen).

Historia temprana

[editar | editar la fonte]
Essen nun grabáu del 1647.

Esisten restos arqueolóxicos que se remonten 280 000 e.C. (Vogelheimer Klinge, na contorna de Vogelheim); otros restos tienen ente 120 000 y 10 000 años d'antigüedá.

Essen yera un llugar onde s'asitiaron diversos pueblos xermánicos. El castiellu Alteburg al sur de Essen remontar a los celtes y el Herrenburg al sieglu VIII.

Historia medieval y recién

[editar | editar la fonte]
Villa Hügel, antigua residencia principal de los Krupp. Anguaño ye un muséu.

Essen fundóse sobre'l 845 como un monesteriu pa muyeres. Foi unu de los monesterios más importantes del sieglu X. Dempués del fin de la dinastía Ottoniana, Essen perdió la so importancia y permaneció como un pueblu dedicáu a l'agricultura hasta'l sieglu XIX. Fueron les mines de carbón y de fierro les que causaron la crecedera de la ciudá y de tola área del Ruhr.

La familia Krupp ye de Essen; establecieron una industria pa producir aceru en Essen en 1811. Foi mientres décades la ciudá minera más grande d'Europa gracies al imperiu de la industria d'armamentos de la familia Krupp.

  • Años 1920, nel contestu de los arreglos impuestos a Alemaña nel Tratáu de Versalles (1919), el Ruhr foi ocupáu por tropes belgues y franceses ente 1923 y 1925. Esta situación provocó la "Ruhrkampf" que foi sostenida pol réxime de Weimar.
  • 1945, a la fin de la Segunda Guerra Mundial el Ruhr ye ocupáu polos británicos y los estauxunidenses. Les ciudaes taben en ruines, y en particular Essen sufriera una destrucción del 70%.
  • 1949, los aliaos establecen una comisión internacional que vixila la producción rexonal de carbón y aceru.
  • 1951, la comisión internacional ye suprimida tres la entrada en funcionamientu de la Comunidá Europea del Carbón y del Aceru (CECA), considerada como la "grana" de l'actual Xunión Europea (XE).
  • años 1960, la demanda de carbón mengua considerablemente a nivel mundial.

La industria pesao del carbón sumió. Como alcordanza de la so importancia, Essen caltién numberosos llugares de la historia industrial, tales como Zeche Zollverein), que foi inscritu pola Unesco na llista de sitios Patrimoniu de la Humanidá en 2001.[1] La ciudá anovóse, desenvolviendo otres actividaes. Nes temes culturales, se encuentrane museos importantes, tales como'l qu'alluga la coleición d'arte (Muséu Folkwang (Museum Folkwang). El 11 d'abril de 2006 "Essen pol Ruhrgebiet" foi declaráu Capital Europea de la Cultura pal 2010.

Economía

[editar | editar la fonte]
Complexu industrial de la mina de carbón de Zollverein en Essen
Patrimoniu de la HumanidáUNESCO
Vista del pozu 12 de la mina de carbón de Zollverein.
Llugar Alemaña
Criterios Natural: ii, iii
Referencia 975
Inscripción 2001 (XXV Sesión)
Área Europa y América del Norte
Coordenaes Non
Cambiar los datos en Wikidata

Essen foi mientres décades la ciudá minera más grande d'Europa.

A partir de los años 60 Essen evolucionó pasu ente pasu, abandonando la so economía centrada na industria minero pa convertise na actualidá nuna ciudá que basa la so economía nel sector de servicios. Ello ye que la ciudá de Essen- según polo xeneral les ciudaes del "Ruhrgebiet" o valle del Ruhr- dexaron de ser ciudaes mineres contaminaes ya industriales de principios del sieglu XX pa convertise en llugares onde la cultura y la ecoloxía tán siendo llevaos a un nivel de postindustrialismo. Frutu d'esta reconversión, Essen foi escoyida como la ciudá europea de la cultura 2010.

La ciudá de Essen alluga añalmente la mayor feria internacional del sector de los xuegos de mesa: la Internationale Spieltage.[2]

Demografía

[editar | editar la fonte]
El teatru d'ópera diseñáu por Alvar Aalto.

La rexón esperimentó un descensu nel so númberu d'habitantes por cuenta de la desindustrialización. Amás yá nun exerz l'atracción de los años 50 y 60, cuando llegaben obreros de toes partes d'Alemaña y del sur d'Europa. Nun momentu llegó a concentrar bona parte de la inmigración turca n'Alemaña.


Predecesor:
Bandera de Lituania Vilnius
Bandera de Austria Linz

Capital Europea de la Cultura
al pie de Bandera d'Hungría Pecs y Bandera de Turquía Istambul

2010
Socesor:
Bandera de Finlandia Turku
Bandera d'Estonia Tallin

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Zollverein Coal Mine Industrial Complex in Essen» (inglés). UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 8 de xineru de 2013.
  2. «Not twilight, but sunrise. Table-top games are booming in the video-game age». The Economist (3 d'ochobre de 2015). Consultáu'l 29 d'ochobre de 2015.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]