Catarata

Catarata
Situación
Parte de	cursu d'agua
Datos

Les catarates (tamién llamaes tabayones en casu de tener pequeñes dimensiones) son formaciones xeolóxiques que xeneralmente resulten del fluxu de la corriente d'un ríu sobro un tarrén pedresu resistente a la erosión y que formen saltos con altores significativos.

Les cascaes son sistemes dinámicos que varíen coles estaciones y colos años, anque esto namás se fai perceptible a escala xeolóxica. Presenten distintes formes (por casu, si la so cayida ye vertical o si sigue una pronunciada pendiente, etc.), determinaes pol volume d'agua, l'altor de la cayida, l'anchor del llechu y la conformanza de les parés ente les que cuerre'l líquidu, dependiendo del tipu de roca y de les distintes capes nes que se disponen.

Les catarates de Yosemite, en California, miden 739 metros d'altu (dende'l tope hasta la base inferior); les dos cayíes principales del Niágara son célebres pol caudal de les sos agües, que llega a los 11.000 metros cúbicos per segundu.

Les cayíes d'agua pueden tener estremaos anicios. Na mayor parte de los casos, débense a la desigual resistencia qu'oponen les roques a les corrientes d'agua. Cuando un ríu folia fondamente'l so llechu y atopa resistencia nuna masa pedreso, l'afondadura produzse más amodo. D'esta miente, el nivel del trabancu va constituyir, temporalmente, el nivel de base, ello por cuenta de que'l trabancu por sigo mesmu va establecer el perfil longitudinal del ríu escontra riba. Pero ríu abaxo, más allá d'esta masa pedreso qu'aguanta, l'afondadura sigue más aína, y va formar el so fuerte cayente, o una baxadera vertical, que va atayar el cursu del ríu y va ser la causa determinante del tabayón.

Semeyes

Catarates del Iguazú, ente Arxentina y Brasil.
Catarates de Nafa-Khum en Bandarban, Bangladex
Catarata

Referencies

Enllaces esternos