Egodokument
'n Egodokument is 'n geskrewe bron, maar dit kan ook 'n ander medium soos film wees, waarin iemand 'n persoonlike getuienis of herinnering aflê.
Die Nederlandse geskiedkundige Prof. Dr. Jacob Presser bedink die term 'egodocument' in die jare vyftig van die 20ste eeu. Jacob Presser was 'n voorstander van die persoonlike element in die geskiedenis; hy verwerp nie die gebruik van staaltjies in geskiedskrywing nie en vra juis meer aandag om persoonlike getuienisse.
Vir Presser was dit 'n geriefsterm om al die informele dokumente van Jode tydens die Tweede Wêreldoorlog te omskryf:
Uit hierdie egodokumente, wat 'n ooggetuieverslag van die Holocaust was, kon Presser 'n hele geskiedenis van vervolging en verwoesting aflei. [1]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Aucamp, Hennie. (2003).Die beperkte boog van bestaan: gedagtes oor herinneringsliteratuur. STILET – Jaargang XV:2 – September 2003 pp.20-27
