Naar inhoud springen

Sacharovprijs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sacharovprijs
Denis Mukwege ontvangt in 2014 de Sacharovprijs uit handen van de voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz
Denis Mukwege ontvangt in 2014 de Sacharovprijs uit handen van de voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz
Uitgereikt door Europees Parlement
Eerst uitgereikt 1988
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Televisie
Guillermo Fariñas spreekt in juli 2013 het Europees Parlement toe voor de prijs die hem in 2010 toegekend werd.
Malala Yousafzai ontvangt in november 2013 de Sacharovprijs uit handen van de voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz.

De Sacharovprijs voor de vrijheid van denken is een onderscheiding die sinds 1988 jaarlijks wordt uitgereikt door het Europees Parlement en die is bedoeld als onderscheiding voor een bijzondere prestatie op een van de volgende gebieden:

De prijs is genoemd naar de Russische atoomgeleerde en dissident Andrej Sacharov, die in de Sovjet-Unie pleitte voor vrijheid van meningsuiting.

Rond 10 december wordt de prijs met een waarde van 50.000 euro door het Europees Parlement uitgereikt tijdens een plechtige zitting in Straatsburg. Op die datum werd in 1948 de Universele verklaring van de rechten van de mens ondertekend.

Lijst van laureaten van de Sacharovprijs

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar ontvanger land
1988 Nelson Mandela Zuid-Afrika
Anatoli Martsjenko (postuum) Sovjet-Unie
1989 Alexander Dubček Tsjecho-Slowakije
1990 Aung San Suu Kyi Myanmar
1991 Adem Demaçi Kosovo
1992 Dwaze Moeders Argentinië
1993 Oslobođenje Bosnië en Herzegovina
1994 Taslima Nasreen Bangladesh
1995 Leyla Zana Turkije
1996 Wei Jingsheng China
1997 Salima Ghezali Algerije
1998 Ibrahim Rugova Kosovo
1999 Xanana Gusmão Oost-Timor
2000 ¡Basta Ya! Spanje
2001 Izzat al-Ghazzawi Palestina
Nurit Peled-Elhanan Israël
Zacarias Kamwenho Angola
2002 Oswaldo Payá Cuba
2003 Verenigde Naties en Kofi Annan internationaal
2004 Wit-Russische Journalistenvereniging Wit-Rusland
2005 Dames in het Wit Cuba
Hauwa Ibrahim Nigeria
Verslaggevers Zonder Grenzen internationaal
2006 Aljaksandr Milinkevitsj Wit-Rusland
2007 Salih Mahmoud Osman Soedan
2008 Hu Jia China
2009 Memorial internationaal
2010 Guillermo Fariñas Cuba
2011 Asmaa Mahfouz Egypte
Ahmed al-Senussi Libië
Razan Zaitouneh Syrië
Ali Farzat Syrië
Mohammed Bouazizi (postuum) Tunesië
2012 Jafar Panahi Iran
Nasrin Sotoudeh Iran
2013 Malala Yousafzai Pakistan
2014 Denis Mukwege Congo
2015 Raif Badawi[2] Saoedi-Arabië
2016 Nadia Murad Basee en Lamiya Aji Bashar[3] Irak
2017 Democratische oppositie in Venezuela[4] Venezuela
2018 Oleg Sentsov[5] Oekraïne
2019 Ilham Tohti[6] China
2020 Democratische oppositie in Wit-Rusland Wit-Rusland
2021 Aleksej Navalny[7] Rusland
2022 Het volk van Oekraïne[8] Oekraïne
2023 Mahsa Amini (postuum) samen met de protestbeweging Vrouwen, Leven, Vrijheid Iran