Naar inhoud springen

Manon Melis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Manon Melis
Manon Melis
Persoonlijke informatie
Volledige naam Gabriëlla Maria Melis
Bijnaam The Flying Dutchman[1]
Geboortedatum 31 augustus 1986
Geboorteplaats Rotterdam, Nederland
Nationaliteit Nederlandse
Lengte 164 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2016
Huidige club Vlag van Nederland Feyenoord
Functie Coördinator vrouwenvoetbal
Jeugd
2003–2005 Vlag van Nederland RVVH
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2006–2007
2007–2011
2012
2013
2014–2016
2016 		Vlag van Nederland Be Quick '28
Vlag van Zweden LdB FC Malmö
Vlag van Zweden Linköpings FC
Vlag van Zweden LdB FC Malmö
Vlag van Zweden K'bergs/Göteborg
Vlag van Verenigde Staten Seattle Reign
83 (74)
21 (16)
21 (11)
41 (23)
16 (7)
Interlands **
2004–2016 Vlag van Nederland Nederland 136 (59)
Bestuurlijke functies
2017– Vlag van Nederland Feyenoord
(Coördinator vrouwenvoetbal)
Erelijst
2008
2009
2010




2011


2013 		Topscorer Damallsvenskan
Topscorer Cyprus Cup
Topscorer Cyprus Cup
Landskampioen Zweden
Topscorer Damallsvenskan
Beste aanvaller Damallsvenskan
Beste speler Damallsvenskan
Supercupen
Landskampioen Zweden
Topscorer Damallsvenskan
Landskampioen Zweden
* Bijgewerkt op 1 juni 2022
** Bijgewerkt op 1 juni 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Gabriëlla Maria (Manon) Melis (Rotterdam, 31 augustus 1986) is een Nederlands voormalig voetbalster die als aanvaller speelde. Ze speelde ook voor het Nederlands vrouwenelftal, waarvan ze tussen 21 augustus 2010 en 15 juni 2019 topscorer aller tijden was. Van 2007 tot 2011 speelde Melis voor het Zweedse LdB FC Malmö. Met de club werd ze driemaal kampioen en zelf werd ze drie keer topscorer van de Zweedse competitie.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd, RVVH en Be Quick '28

[bewerken | brontekst bewerken]

Melis is met voetballen begonnen toen ze zeven jaar oud was. Ze begon bij RVVH en doorliep de jeugdelftallen bij de jongens tot en met de A. Daarna maakte ze de overstap naar het vrouwenteam van de club dat toen net naar de hoofdklasse was gepromoveerd.

In de zomer van 2006 verruilde ze RVVH voor Be Quick '28. Na een half jaar voor de Zwolse club te zijn uitgekomen besloot ze, nadat ze eerder een aanbieding van Duisburg afsloeg, in te gaan op een aanbod van LdB FC Malmö. Ze tekende een contract tot eind 2008 met een optie voor nog een jaar.

LdB FC Malmö

[bewerken | brontekst bewerken]

2007

[bewerken | brontekst bewerken]

In haar eerste jaar bij Malmö had Melis direct een grote bijdrage in de behaalde derde plek, ze speelde bijna alle wedstrijden en wist tien maal te scoren.

2008

[bewerken | brontekst bewerken]

In haar tweede jaar bij de Zweedse club beleefde ze een goed seizoen. Ze werd uitgeroepen tot beste speelster van haar club en werd gedeeld topscorer van de Damallsvenskan. Ze scoorde in totaal 23 doelpunten, een aantal dat ook wereldvoetbalster van het jaar Marta bereikte. Marta scoorde de laatste speeldag zes keer, waardoor ze het aantal van Melis evenaarde. Melis bereikte het aantal van 23 doelpunten na twintig speelronden.[2] Op 8 oktober 2008 brak Melis haar kaakbeen in de kwartfinale van de beker. Ze was hierdoor zeker vijf weken uitgeschakeld en miste hierdoor de play-offs met het Nederlands elftal voor het EK 2009 tegen Spanje. Ook werd bekend dat ze haar contract met drie jaar verlengde bij Malmö.[3] Haar club eindigde dat jaar, evenals het jaar daarvoor, op een derde plek in de competitie.

2009

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 weet Melis in de eerste drie duels het net niet te vinden, maar geeft wel drie assists. In het vierde duel van haar club scoort ze echter een hattrick tegen Piteå IF en gaf ze tevens nog de assist voor de openingstreffer. Het duel werd uiteindelijk met 7-0 gewonnen.[4] Tijdens deze wedstrijd raakte Melis geblesseerd en moest daarom onder andere een oefenduel met het Nederlands elftal en een aantal competitieduels missen. Haar club voerde na zeven wedstrijden de ranglijst van de competitie aan, maar na verlies in eigen huis tegen regerend landskampioen Umeå IK zakte het naar de derde plek. Melis zelf speelde inmiddels weer mee middels invalbeurten.[5] Tegen Linköpings FC stond ze weer in de basiself.[6] Aan het eind van het seizoen werd de club weer derde. Melis scoorde tien maal in twintig duels.

2010

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 begon Melis goed aan het seizoen. Na drie duels had ze één keer het net gevonden en in de vierde competitiewedstrijd scoorde ze zelfs drie doelpunten.[7] Haar elftal voert na dat duel de ranglijst aan als enige club zonder verliespunten. Melis zelf staat dan gedeeld tweede op de topscorerslijst met vier uit vier achter Susanne Moberg die er twee meer maakte. In speelronde acht voerde Malmö de ranglijst nog steeds aan, op de voet gevolgd door nummer twee Kopparbergs/Göteborg, die in die speelronde op bezoek kwam. Melis scoorde in die wedstrijd drie doelpunten, waarmee ze een belangrijk aandeel had in de 5-3-overwinning van haar elftal.[8] Op de topscorerslijst is Melis na acht duels op een gedeelde tweede plaats terug te vinden met negen doelpunten. Sara Lindén heeft dan al tienmaal het net gevonden. Na tien duels voert Melis de topscorerslijst aan. Ze heeft dan twaalf keer gescoord. Na zeventien wedstrijden evenaarde Melis haar doelpuntenrecord van twee seizoenen geleden, namelijk 23 doelpunten. Haar elftal stond dan vijf wedstrijden voor het einde tien punten los van de nummer twee Kopparbergs/Göteborg. Zelf voerde ze nog steeds de topscorerslijst aan. Nummer twee Linnea Liljegärd had met 15 doelpunten acht goals minder gescoord. In de 19e speelronde werd Melis voor het eerst kampioen van Zweden met haar club. Directe belager Kopparbergs/ Göteborg werd in de uitwedstrijd op een 1-1 gelijkspel gehouden, waardoor het gat niet meer te overbruggen viel. Zelf eindigde ze met 25 doelpunten bovenaan de topscorerslijst. Ze had daar 22 wedstrijden voor nodig. Ze werd daarnaast aan het eind van het jaar verkozen tot beste aanvaller en beste speler van de competitie.[9]

2011

[bewerken | brontekst bewerken]

Het seizoen 2011 begon Melis met haar elftal met de strijd om de Supercupen. KIF Orebro werd met 2-1 verslagen. Melis scoorde zelf de winnende treffer in de slotfase. In de derde speelronde van de competitie scoorde Melis haar eerste competitietreffer. Tegen Kristianstads DFF scoorde ze het enige doelpunt van de wedstrijd.[10] In speelronde zes scoorde Melis een hattrick, waarmee haar totaal op zeven treffers kwam. Daarmee voerde ze de topscorerslijst aan.[11] In de wedstrijd tegen naaste concurrent Tyresö FF in september kreeg Melis een rode kaart nadat ze met haar handen een bril had gevormd voor haar gezicht. Ze deed dit naar de assistent-scheidsrechter die naar haar mening haar ten onrechte had teruggevlagd. Haar doelvrouw had toen al een rode kaart gepakt en even later kreeg ook ploeggenoot Malin Levenstad de rode kaart. Met acht speelsters verloor de ploeg met 3-5.[12] Melis zelf voert dan nog wel de topscorerslijst aan met vijftien doelpunten uit achttien wedstrijden.

Op 6 oktober 2011 scoorde Melis haar eerste doelpunten in de Champions League. In de thuiswedstrijd tegen het Italiaanse UPC Tavagnacco scoorde ze twee treffers. Malmö won het duel met 5-0 en maakte zo de 2-1 nederlaag van de uitwedstrijd goed. Diezelfde maand werd Melis opnieuw kampioen met haar club. Ze speelde 21 wedstrijden en scoorde zestien doelpunten, net zoveel als Margrét Viðarsdóttir, waarmee ze gedeeld topscorer werd. In de volgende ronde van de Champions League scoorde Melis in beide duels tegen SV Neulengbach, waarmee haar totaal op vier treffers kwam en Malmö zich kwalificeerde voor de kwartfinales. Daar de kwartfinales pas in 2012 zijn, moest de club het dan doen zonder Melis, wiens contract eind 2011 afliep bij Malmö.

Sky Blue FC

[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2011 maakte het Amerikaanse Sky Blue FC het contracteren van Melis bekend. De club had met Daphne Koster en Petra Hogewoning al eerder Nederlandse spelers onder contract.[1] Doordat de competitie echter ophield te bestaan ging het niet door.

Linköpings FC

[bewerken | brontekst bewerken]

Doordat Melis niet bij Sky Blue ging spelen tekende ze een contract bij het Zweedse Linköpings FC, waardoor ze ook in seizoen 2012 uitkomt in de Damallsvenskan.[13] Bij Linköping kende Melis een moeilijke start. Na zes speelronden stond haar elftal op plaats acht. Melis zelf speelde vijf van de zes wedstrijden en wist daarin eenmaal te scoren. In speelronde acht scoorde Melis haar tweede treffer voor Linköping. Tegen Piteå IF scoorde ze de 4-1 in de negentigste minuut. In de wedstrijd die daarop volgde was Melis op dreef voor haar ploeg. In de 11-0-overwinning op Djurgårdens IF nam ze vier treffers voor haar rekening.[14]

Einde carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2017 nam Melis afscheid als professioneel speelster, en ging ze bij Feyenoord aan de slag als coördinator van de nieuwe tak binnen de Feyenoord Academy voor meisjesvoetbal, met als ultiem doel deelname in de Vrouwen Eredivisie.[15] Op 31 maart 2021 werd bekend dat Feyenoord met ingang van seizoen 2021/2022 zal deelnemen aan deze competitie.[16] Ter aanvang van de thuiswedstrijd tegen VV Alkmaar ontving Melis de Willem van Hanegem Trofee voor haar inzet in en rond de club en het opzetten van de vrouwentak.[17]

Nederlands Elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 25 april 2004 maakte Melis haar debuut voor het Nederlands vrouwenvoetbalelftal in de met 0-3 gewonnen wedstrijd tegen België in Oud-Heverlee. Melis verving in de rust Desire van Zoghel en maakte de 0-2 in die wedstrijd. Eind 2008 heeft de Ridderkerkse meer dan veertig interlands gespeeld en meer dan tien doelpunten gescoord. Tevens plaatste ze zich met Nederland voor het eerst in de historie voor een eindronde. Op 12 maart 2009 bereikte ze het totaal van vijftig interlands tegen Zuid-Afrika en scoorde ze tweemaal, waarmee ze haar totaal opvoerde op tot zeventien treffers. Daarmee staat ze voorlopig op een tweede plaats op de topscorerslijst van Oranje. Tevens werd ze gedeeld topscorer van het toernooi om de Cyprus Women's Cup in welk kader het duel werd gespeeld.[18]

In de zomer van 2009 nam Melis deel met het Nederlands elftal aan het EK. Ze speelde alle wedstrijden, scoorde eenmaal en bereikte uiteindelijk de halve finales met Nederland.

Op 21 augustus 2010 scoorde Melis twee doelpunten tegen Wit-Rusland. Het waren haar 29e en 30e doelpunt voor het Nederlands elftal. Ze passeerde daarmee Marjoke de Bakker die met 29 doelpunten topscorer aller tijden van Oranje was.

In totaal speelde Melis 136 interlands en scoorde daarin 59 keer. Op 15 juni 2019 werd ze als topscorer aller tijden eerst geëvenaard en vervolgens gepasseerd door Vivianne Miedema.

Interlandgoals
Goal Datum Locatie Tegenstander Score Uitslag Competitie
1. 25 april 2004 Den Dreef, Leuven, België Vlag van België België 2–0 3–0 EK-kwalificatie 2005
2. 12 oktober 2005 Oosterenkstadion, Zwolle, Nederland Vlag van Zwitserland Zwitserland 5–0 6–0 Vriendschappelijk
3. 21 februari 2007 Mitsubishi Forklift Stadion, Almere, Nederland Vlag van Italië Italië 2–0 2–0
4. 14 maart 2007 County Ground, Swindon, Engeland Vlag van Engeland Engeland 1–0 1–0
5. 9 mei 2007 Herti Allmend Stadion, Zug, Zwitserland Vlag van Zwitserland Zwitserland 1–0 2–2 EK-kwalificatie 2009
6. 26 augustus 2007 Veronica Stadion, Volendam, Nederland Vlag van Wales Wales 1–0 2–1
7. 1 oktober 2007 Mitsubishi Forklift Stadion, Almere, Nederland Vlag van Frankrijk Frankrijk 1–4 1–4 Vriendschappelijk
8. 27 januari 2008 Frank Cooke Park, Dublin, Ierland Vlag van Ierland Ierland 1–0 1–1
9. 20 februari 2008 Newport, Wales Vlag van Wales Wales 1–0 1–0
10. 23 april 2008 Patrostadion, Maasmechelen, België Vlag van België België 2–2 2–2
11. 30 augustus 2008 Kyocera Stadion, Den Haag, Nederland Vlag van Zwitserland Zwitserland 1–0 1–1
12. 27 september 2008 Kras Stadion, Volendam, Nederland Vlag van België België 1–0 3–0 EK-kwalificatie 2009
13. 2–0
14. 5 maart 2009 Makario Stadium, Nicosia, Cyprus Vlag van Rusland Rusland 1–0 2–1 Cyprus Cup 2009
15. 2–1
16. 12 maart 2009 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 1–0 5–0
17. 3–0
18. 11 juli 2009 Olympisch Stadion, Amsterdam, Nederland Vlag van Zwitserland Zwitserland 2–0 5–0 Four Nations Cup
19. 15 juli 2009 Vlag van China China 2–4 2–4
20. 8 augustus 2009 Koning Willem II Stadion, Tilburg, Nederland Vlag van Polen Polen 1–0 2–0 Vriendschappelijk
21. 29 augustus 2009 Lahden Stadion, Lahti, Finland Vlag van Denemarken Denemarken 2–0 2–1 EK 2009
22. 29 oktober 2009 Oosterenkstadion, Zwolle, Nederland Vlag van Noord-Macedonië Macedonië 3–0 13–1 WK-kwalificatie 2011
23. 24 februari 2010 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus Vlag van Schotland Schotland 1–0 4–1 2010 Cyprus Cup
24. 3–1
25. 26 februari 2010 Ammochostos Stadium, Larnaca, Cyprus Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 1–1 1–1
26. 3 maart 2010 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus Vlag van Zwitserland Zwitserland 1–0 4–0
27. 22 april 2010 Gradski Stadion, Kumanovo, Macedonië Vlag van Noord-Macedonië Macedonië 5–0 7–0 WK-kwalificatie 2011
28. 19 juni 2010 Oosterenkstadion, Zwolle, Nederland Vlag van Noorwegen Noorwegen 1–0 2–2
29. 21 augustus 2010 Haradzki Stadion, Maladzechna, Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 2–0 4–0
30. 3–0
31. 2 maart 2011 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2–0 4–1 Cyprus Cup 2011
32. 3–0
33. 4 maart 2011 Ammochostos Stadium, Larnaca, Cyprus Vlag van Frankrijk Frankrijk 2–1 2–1
34. 18 mei 2011 De Koel, Venlo, Nederland Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 1–1 1–1 Vriendschappelijk
35. 24 augustus 2011 Hohhot City Stadium, Hohhot, China Vlag van China China 1–0 1–0
36. 21 september 2011 TATA Steel Stadion, Velsen-Zuid, Nederland Vlag van Servië Servië 1–0 6–0 EK-kwalificatie 2013
37. 3–0
38. 5–0
39. 6–0
40. 22 oktober 2011 Gradski stadion, Vrbovec, Kroatië Vlag van Kroatië Kroatië 1–0 3–0
41. 28 februari 2012 GSZ Stadium, Larnaca, Cyprus Vlag van Italië Italië 1–1 2–1 2012 Cyprus Cup
42. 5 april 2012 De Koel, Venlo, Nederland Vlag van Slovenië Slovenië 3–1 3–1 EK-kwalificatie 2013
43. 20 juni 2012 Stadion Srem Jakovo, Jakovo, Servië Vlag van Servië Servië 1–0 4–0
44. 2–0
45. 9 april 2013 Kyocera Stadion, Den Haag, Nederland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1–3 1–3 Vriendschappelijk
46. 26 september 2013 Qemal Stafa Stadion, Tirana, Albanië Vlag van Albanië Albanië 1–0 4–0 WK-kwalificatie 2015
47. 2–0
48. 3–0
49. 23 november 2013 Stadion Woudestein, Rotterdam, Nederland Vlag van Griekenland Griekenland 4–0 7–0
50. 7 maart 2014 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus Vlag van Schotland Schotland 3–4 3–4 2014 Cyprus Cup
51. 5 april 2014 Pankritio Stadium, Heraklion, Griekenland Vlag van Griekenland Griekenland 1–0 6–0 WK-kwalificatie 2015
52. 25 oktober 2014 Tynecastle Stadium, Edinburgh, Schotland Vlag van Schotland Schotland 2–0 2–1
53. 30 oktober 2014 Sparta Stadion, Rotterdam, Nederland 2–0 2–0
54. 8 april 2015 Strømmen Stadion, Strømmen, Noorwegen Vlag van Noorwegen Noorwegen 2–1 3–2 Vriendschappelijk
55. 30 mei 2015 York Stadium, Toronto, Canada Vlag van Zweden Zweden 1–0 1–2
56. 29 november 2015 Kras Stadion, Volendam, Nederland Vlag van Japan Japan 2–0 3–1
57. 3–1
58. 2 maart 2016 Kyocera Stadion, Den Haag, Nederland Vlag van Zwitserland Zwitserland 1–1 4–3 OS-kwalificatie 2016
59. 5 maart 2016 Sparta Stadion, Rotterdam, Nederland Vlag van Noorwegen Noorwegen 1–2 1–4

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

In clubverband

[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel

[bewerken | brontekst bewerken]

Statistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Land Competitie Wedstrijden Doelpunten
2005/06 RVVH Vlag van Nederland Nederland Hoofdklasse - 22
2006/07 Be Quick '28 Vlag van Nederland Nederland Hoofdklasse - 10
2007 LdB FC Malmö Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 21 10
2008 LdB FC Malmö Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 20 23
2009 LdB FC Malmö Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 20 10
2010 LdB FC Malmö Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 22 25
2011 LdB FC Malmö Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 21 16
2012 Linköpings FC Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 21 16
2013 LdB FC Malmö Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 21 11
2014 Kopparbergs/Göteborg FC Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 20 14
2015 Kopparbergs/Göteborg FC Vlag van Zweden Zweden Damallsvenskan 21 9
2016 Seattle Reign FC Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten NWSL 16 7

Laatste update: 8 november 2016

Voorganger:
Vlag van Zweden Lotta Schelin 		Topscorer Damallsvenskan
(gedeeld met Vlag van Brazilië Marta)
2008 		Opvolger:
Vlag van Zweden Linnea Liljegärd
Voorganger:
Vlag van Zweden Linnea Liljegärd 		Topscorer Damallsvenskan
2010, 2011
(2011 samen met Vlag van IJsland Margrét Viðarsdóttir) 		Opvolger:
Vlag van Duitsland Anja Mittag
Voorganger:
Marjoke de Bakker 		Topscorer Nederlands vrouwenelftal
2010-2019 		Opvolger:
Vivianne Miedema

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manon_Melis&oldid=67746717"