Naar inhoud springen

Hendrik Jan Schoo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
HJ Schoo
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Achtergrondinformatie
Naam Hendrik Jan Schoo
Bijnaam Hajé Schoo
Geboren 10 november 1945
Geboorteplaats Amsterdam
Overleden 5 september 2007
Overlijdensplaats Leiden
Regio Noord-Holland
Land Vlag van Nederland Nederland
Opleiding Kweekschool, Universiteit van Chicago
Beroep journalist, uitgever, essayist, columnist
Bekend van Elsevier Weekblad
Functies
1973-1977 redacteur Grote Spectrum Encyclopedie
1977-1979 redacteur Montessori Mededelingen
1982-1984 hoofdredacteur tijdschrift Psychologie
1985-1990 hoofdredacteur Intermagazine
1991-1993 adjunct-hoofdredacteur Elsevier Weekblad
1993-1999 hoofdredacteur Elsevier Weekblad'
1999-2000 adjunct-hoofdredacteur de Volkskrant
2000-2005 directeur-uitgever Weekbladpers Tijdschriften groep
2003-2007 politiek columnist, Forum (opiniepagina de Volkskrant)
Portaal  Portaalicoon   Media

Hendrik Jan Schoo (Amsterdam, 10 november 1945 - Leiden, 5 september 2007), beter bekend als HJ Schoo, geschreven met initialen zonder puntjes en uitgesproken als HaJé, was een Nederlandse journalist, essayist en columnist. De jaarlijkse HJ Schoo-lezing van Elsevier Weekblad is naar hem vernoemd.

Schoo groeide op in Amsterdam als zoon van een vertegenwoordiger en een verpleegkundige. Hij was een broer van Eegje Schoo, die later minister werd. Na de mulo haalde hij zijn hoofdacte aan de kweekschool in 1968. Hierna studeerde hij in Chicago (Verenigde Staten) pedagogiek en kwam hij in aanraking met de sociale wetenschappen. Hij gaf er les aan een zwarte lagere school. In 1973 kwam hij terug naar Nederland en ging hij werken bij de Grote Spectrum Encyclopedie. Het was de eerste stap in een lange journalistieke carrière.

Hoofdredacteur en uitgever

[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste tijdschrift waarover HJ Schoo de redactie voerde was Montessori Mededelingen (M.M.), een uitgave van de Nederlandse Montessori Vereniging. Hij deed dit van 1977 tot 1979. In 1981 was hij co-auteur van Amsterdamse gebouwen 1880-1980.[1] Daarna was Schoo hoofdredacteur van het tijdschrift Psychologie van 1982 tot 1984 en van 1985 tot 1990 van het blad Intermagazine van Intermediair. In 1991 werd hij adjunct-hoofdredacteur van het weekblad Elsevier en van 1993 tot 1999 hoofdredacteur.[2] Eind 1999 verliet Schoo Elsevier om adjunct-hoofdredacteur te worden van de Volkskrant. Na een jaar vertrok hij alweer en was vervolgens gedurende enkele jaren directeur-uitgever van Weekbladpers Tijdschriften Cultuurgroep, uitgever van onder andere Vrij Nederland, Opzij, J/M en Psychologie Magazine.[3]

Essayist en recensent

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2005 vertrok Schoo bij de Weekbladpers om zich geheel te kunnen wijden aan het schrijven van columns, essays en boekrecensies voor onder meer de Volkskrant, waarin hij al vanaf 2003 elke week een politieke column schreef op "Forum", de opiniepagina.

Een aantal boeken van Schoo, waaronder zijn verzamelde essays, is opgenomen in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (DBNL)[4]. Het gaat om:

  • De verwarde natie uit 2000, met zijn stukken over immigratie;[5]
  • Een bitter mensbeeld. De transformatie van een ontregeld land uit 2002, met columns en essays uit de Volkskrant;[6]
  • Republiek van vrije burgers uit 2008, met zijn beste stukken en essays[7] en een beschouwing van Marc Chavannes over Schoo, getiteld "Een humaan radicaal realist";[8] en
  • Een ongeregeld zootje uit 2009,[9] met zijn stukken over journalisten en journalistiek. Dit boek bevat tevens een uitgebreide bibliografie.[10]

Ook is op de DBNL secundaire literatuur over Schoo opgenomen, onder meer de toespraken die zijn gehouden op de herdenkingsbijeenkomst in de Rode Hoed in Amsterdam naar aanleiding van zijn overlijden (2007), en de necrologieën die toen in verschillende kranten en bladen zijn verschenen.

Al in 1997 onderging hij een operatie aan zijn hart. In 2007 was weer een operatie nodig. Een maand later overleed hij op 61-jarige leeftijd aan de complicaties.

Schoo was getrouwd en had ook een relatie met Xandra Schutte. Met Schutte had hij een zoon.

In 2007 verscheen bij Elsevier Boeken een biografie, getiteld HJ Schoo. Over leven, denken en werk van een humaan radicaal realist, geschreven door Marc Chavannes en Liesbeth Wytzes. De bijdrage van Chavannes bestaat uit de inleiding bij Republiek van vrije burgers, de bijdrage van Wytzes bestaat uit een niet eerder gepubliceerde levensschets waarvoor ze met familieleden, vrienden en collega's van HJ Schoo heeft gesproken.

De meest uitgebreide bibliografie met het werk van Schoo (artikelen en boeken) staat in HJ Schoo. Over leven, denken en werk van een humaan radicaal realist. Deze bibliografie is gebaseerd op die in de bundel Een ongeregeld zootje uit 2009, maar is vollediger.

HJ Schoo-lezing

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie HJ Schoo-lezing voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2009 werd door de redactie van het weekblad Elsevier de HJ Schoo-lezing (gespeld met koppelteken tussen Schoo en lezing) ingesteld als eerbetoon aan haar voormalige hoofdredacteur.