Naar inhoud springen

Gianni Bugno

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gianni Bugno
Gianni Bugno in de Ronde van Frankrijk 1993
Gianni Bugno in de Ronde van Frankrijk 1993
Persoonlijke informatie
Bijnaam De hagedis
Geboortedatum 14 februari 1964
Geboorteplaats Vlag van Zwitserland Brügg, Zwitserland
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
1985–1987
1988–1991
1992–1993
1994
1995–1996
1997–1998
Atala
Chateau d'Ax
Gatorade
Polti-Vaporetto
MG Maglificio-Technogym
Mapei
Beste prestaties
Milaan-San Remo 1e (1990)
Gent-Wevelgem 2e (1988)
Ronde van Vlaanderen 1e (1994)
Amstel Gold Race 2e (1993)
Luik-Bastenaken-Luik 2e (1995)
Ronde van Lombardije 2e (1988)
Ronde van Italië 1e (1990)
9 etappezeges
Ronde van Frankrijk 2e (1991)
4 etappezeges
Ronde van Spanje 2 etappezeges
WK op de weg 1e (1991, 1992)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Gianni Bugno (Brügg, 14 februari 1964) is een voormalig Italiaans wielrenner. Hij was van zijn generatie een van de veelzijdigste renners in het peloton.

Bugno begon zijn loopbaan als beroepswielrenner in 1985. Hij werd tweemaal wereldkampioen, in 1991 en 1992. Hij won vier wedstrijden die meetelden voor de wereldbeker: Milaan-San Remo en de Wincanton Classic in 1990, de Clásica San Sebastián in 1991 en de Ronde van Vlaanderen in 1994.

In 1990 won Bugno het eindklassement van de wereldbeker. Dat jaar won hij ook de Ronde van Italië. Bugno reed van de eerste tot en met de laatste etappe in de roze leiderstrui. In de Ronde van Frankrijk eindigde hij dat jaar als zevende. Hij won toen twee etappes in de Tour, waaronder die naar Alpe d'Huez. In 1991 werd hij tweede in de Ronde van Frankrijk. Ook toen was hij de snelste in de etappe naar Alpe d'Huez. In 1992, het jaar waarin Bugno alles op de Tour had gezet, werd hij derde.

Bugno had in het peloton de bijnaam de hagedis.

Bugno werd in zijn carrière betrapt op doping. Eind 1994 werd bij hem na de Coppa Agostoni een veel te hoog cafeïnegehalte vastgesteld. Bugno wachtte een schorsing van twee jaar. Na tussenkomst van de internationale wielrenunie UCI werd de schorsing teruggebracht tot drie maanden. Bugno zei dat hij te veel koffie had gedronken. Bugno stopte eind 1998 met fietsen. In 2002 werd hij veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van zes maanden. Tijdens de Driedaagse van De Panne in 1999 werd een pakketje met amfetamines onderschept. Het pakje was geadresseerd aan de familie Bugno.

Bugno werd na zijn carrière als profwielrenner helikopterpiloot en is sinds 2010 tevens voorzitter van de Cyclistes Professionnels Associés (CPA), een internationale vereniging van profwielrenners.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
1985
Gran Premio della Liberazione
1986
Ronde van Piëmont
Ronde van de Apennijnen
Ronde van Friuli
1987
Coppa Sabatini
Ronde van de Apennijnen
GP Città di Camaiore
3e etappe Ronde van Trentino
1988
Coppa Agostoni
Ronde van de Apennijnen
18e etappe Ronde van Frankrijk
2e etappe Ronde van Romandië
1989
Ronde van de Drie Valleien
21e etappe Ronde van Italië
G.P Marostica
1990
Milaan-San Remo
Wincanton Classic
Goud Eindklassement UCI wereldbeker wielrennen
1e, 7e en 19e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
Puntenklassement Ronde van Italië
  • 11e en 18e etappe Ronde van Frankrijk
  • 3e etappe Ronde van Trentino
  • Eindklassement Ronde van Trentino
1991
Wereldkampioen op de weg, Elite
Clásica San Sebastián
Memorial Nencini
Italiaans kampioen op de weg, Elite
1e etappe Euskal Bizikleta
Eindklassement Euskal Bizikleta
2e, 10e en 19e etappe Ronde van Italië
17e etappe Ronde van Frankrijk
Ronde van Friuli
1992
Wereldkampioen op de weg, Elite
4e etappe Ronde van Zwitserland
Ronde van Lazio
Ronde van Emilië
Milaan-Turijn
1993
Dwars door Lausanne
2e etappe Euskal Bizikleta
GP Kanton Aargau
Telekom Grand Prix (met Maurizio Fondriest)
1994
Ronde van Vlaanderen
4e etappe Euskal Bizikleta
3e etappe Ronde van Italië
1995
Italiaanse kampioenstrui Italiaans kampioen op de weg, Elite
Coppa Agostoni
Trofeo Matteotti
4e deel B en 5e etappe Ronde van de Middellandse Zee
Eindklassement Ronde van de Middellandse Zee
1996
15e etappe Ronde van Italië
1e etappe Ronde van Trentino
5e etappe Ronde van Zwitserland
20e etappe Ronde van Spanje
1997
10e etappe Ronde van Langkawi
1998
12e etappe Ronde van Spanje

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1986 41e  
1987 opgave  
1988 opgave   62e (1) 
1989 23e (1)  11e  
1990  ↑ (3)   7e (2) 
1991 4e (3)  Zilver ↑ (1) 
1992 Brons ↑  
1993 18e   20e  
1994 8e (1)  opgave  
1995 53e  
1996 29e (1)  56e (1) 
1997 75e   95e  
1998 50e   84e (1) 
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Clásica San Sebastián Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1986 111e 15e
1987 92e 25e 62e
1988 73e Zilver 27e 19e Zilver 32e 15e (UWB)
1989 34e 34e 96e 27e 24e 8e
1990 Goud ↑ 130e 12e 8e 7e 13e 24e 41e Brons ↑ Goud (UWB)
1991 43e 17e Goud ↑ 68e Regenboogtrui ↑
1992 142e 42e 20e 70e Regenboogtrui ↑
1993 30e 43e Zilver ↑ 48e 14e 12e (UWB)
1994 29e 29e Goud ↑ 14e 57e 10e 4e 7e (UWB)
1995 44e 37e 22e Zilver 20e 5e 13e 6e (UWB)
1996 63e 27e 40e 6e 143e 38e 12e
1997 30e 56e
1998 138e 82e 53e 51e
Commons heeft media­bestanden in de categorie Gianni Bugno.
(en) Profiel van Gianni Bugno op ProCyclingStats
Voorganger:
Vlag van Frankrijk Laurent Fignon
1989
Winnaar van de Ronde van Italië
Vlag van Italië Gianni Bugno
1990
Opvolger:
Vlag van Italië Franco Chioccioli
1991
Voorganger:
Rudy Dhaenens
Wereldkampioen wielrennen
1991
Stuttgart
Opvolger:
Gianni Bugno


Voorganger:
Gianni Bugno
Wereldkampioen wielrennen
1992
Benidorm
Opvolger:
Lance Armstrong