Naar inhoud springen

Europees kampioenschap voetbal 1968

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europees kampioenschap voetbal 1968
De Italiaanse aanvoerder Giacinto Facchetti houdt de bokaal omhoog
De Italiaanse aanvoerder Giacinto Facchetti houdt de bokaal omhoog
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Italië Italië
Organisator UEFA
Editie 3e
Datum 5–10 juni 1968
Teams (van 1 confederatie)
Stadions (in 3 gaststeden)
Winnaar Vlag van Italië Italië (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 5
Doelpunten 7  (1,4 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Joegoslavië Dragan Džajić
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De finaleronde van het Europees kampioenschap voetbal 1968 werd gehouden in Italië. Het was na de EK's van 1960 en 1964 het derde Europees kampioenschap dat gehouden werd door de UEFA.

Bij deze derde editie van het EK voetbal werd het knock-outsysteem in de voorronde verlaten. Tijdens de kwalificatieronde werd voortaan in groepen gespeeld. Voor het eindtoernooi bleef het knock-outsysteem gehandhaafd. Aan het eindtoernooi deden slechts vier landen mee. Uit de geplaatste landen na de kwalificatiewedstrijden wees de UEFA Italië aan als organisator.

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
 Gekwalificeerd
 Niet gekwalificeerd
 Niet deelgenomen
 Geen UEFA-lid
Zie het artikel Europees kampioenschap voetbal 1968 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
Land Kwalificatie als Eerdere deelnames aan EK
Vlag van Italië Italië (gastland) Winnaar groep 6 / kwartfinale 0 (debuut)
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Winnaar groep 3 / kwartfinale 2 (1960, 1964)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Winnaar groep 4 / kwartfinale 1 (1960)
Vlag van Engeland Engeland Winnaar groep 8 / kwartfinale 0 (debuut)

De eindronde werd gespeeld in drie stadions.

Rome Napels Florence
Stadio Olimpico
Capaciteit: 80.000
Stadio San Paolo
Capaciteit: 82.000
Stadio Artemio Franchi
Capaciteit: 56.000
Stadio Olimpico
Stadio Olimpico
Stadio San Paolo
Stadio San Paolo
Stadio Artemio Franchi
Stadio Artemio Franchi
3 wedstrijden (finale) 1 wedstrijd 1 wedstrijd

Scheidsrechters

[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen haakjes staat aangegeven hoeveel wedstrijden de scheidsrechter bij dit toernooi heeft gefloten.

Deelnemende landen
  Halve finale Finale
             
5 juni – Napels
 Vlag van Italië Italië 0  
 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 0  
 
8 juni, 10 juni¹ – Rome
     Vlag van Italië Italië 1, 2¹
   Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 1, 0¹
 
Derde plaats
5 juni – Florence 8 juni – Rome
 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 1  Vlag van Engeland Engeland  2
 Vlag van Engeland Engeland 0    Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie  0

¹ Replaywedstrijd

In een bomvol stadion in Napels begon Italië sterk tegen de Sovjet-Unie, maar na 35 minuten viel Gianni Rivera uit en gebeurde er weinig opwindends meer in de wedstrijd. Ook na verlenging bleef de stand 0-0 en moest het muntstuk beslissen welke ploeg de finale moest halen. De Italianen kozen voor 'kop', het Franse tienfrancstuk belandde op de rug van de hand van scheidsrechter Tschenscher; de kop lag boven en Italië zat in de finale. Joegoslavië won in Florence met 1-0 van de wereldkampioen Engeland door een doelpunt van Džajić vier minuten voor tijd. Het was het enige doelpunt in de halve finales. Joegoslavië had weer een talentvolle, frivole lichting en verbaasde al in de kwalificatie door van West-Duitsland te winnen.


5 juni 1968
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 0 – 0 (n.v.) Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Stadio San Paolo, Napels
Toeschouwers: 68.582
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Kurt Tschenscher (FRG)
Verslag (UEFA)

5 juni 1968
«onderlinge duels»
21:15 uur (UTC+2)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 0 Vlag van Engeland Engeland Stadio Artemio Franchi, Florence
Toeschouwers: 21.834
Scheidsrechter: Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José María Ortiz de Mendíbil (ESP)
Džajić Goal 87' Verslag (UEFA)

8 juni 1968
«onderlinge duels»
18:45 uur (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 68.817
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije István Zsolt (HON)
Charlton Goal 39'
Hurst Goal 63'
Verslag (UEFA)
Zie Finale Europees kampioenschap voetbal 1968 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

8 juni 1968
«onderlinge duels»
21:15 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 1 – 1 (n.v.) Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 68.817
Scheidsrechter: Vlag van Zwitserland Gottfried Dienst (SUI)
Domenghini Goal 80' Verslag (UEFA) Goal 32' Džajić

Finale (replay)

[bewerken | brontekst bewerken]

10 juni 1968
«onderlinge duels»
21:15 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 32.866
Scheidsrechter: Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José María Ortiz de Mendíbil (ESP)
Riva Goal 12'
Anastasi Goal 31'
Verslag (UEFA)


UEFA Europees kampioenschap voetbal
Winnaar 1968

Vlag van Italië
ITALIË
1ste titel

Doelpuntenmakers

[bewerken | brontekst bewerken]
2 doelpunten
1 doelpunt