Don't Let Me Be Misunderstood
Don't Let Me Be Misunderstood is een popnummer, dat op naam staat van Bennie Benjamin, Sol Marcus en Gloria Caldwell. Het nummer is voor het eerst op de plaat gezet door Nina Simone in 1964. In 1965 maakten The Animals een nieuwe versie, die veel bekender werd. In 1977 werd een discoversie door Santa Esmeralda ook een hit.
In 1964 kreeg de componist en arrangeur Horace Ott ruzie met zijn vriendin Gloria Caldwell. Toen begon hij te schrijven: "I'm just a soul whose intentions are good / Oh Lord, please don't let me be misunderstood". Hij bedacht er een melodie bij en gaf het onvoltooide nummer aan de samenwerkende liedjesschrijvers Bennie Benjamin en Sol Marcus om het af te maken.
Omdat Ott en Benjamin/Marcus lid waren van rivaliserende copyrightorganisaties, zette Ott het nummer op naam van Gloria Caldwell, met wie hij zich inmiddels had verzoend en die hij later ook trouwde.[1]
Don't Let Me Be Misunderstood | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Nina Simone | |||||||
Van het album: Broadway-Blues-Ballads | |||||||
B-kant(en) | A Monster | ||||||
Uitgebracht | 1964 | ||||||
Soort drager | Vinyl single | ||||||
Genre | Soul, Jazz | ||||||
Label | Philips Records | ||||||
Schrijver(s) | Bennie Benjamin, Gloria Caldwell, Sol Marcus | ||||||
Producent(en) | Hal Mooney | ||||||
Volgorde op Broadway-Blues-Ballads | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Nina Simone
[bewerken | brontekst bewerken]Nina Simones versie van Don't Let Me Be Misunderstood kwam in 1964 uit als single, gekoppeld met A Monster. Het nummer stond ook op haar lp Broadway-Blues-Ballads. Het wordt gebracht in een laag tempo. In de begeleiding valt de prominente rol van de celesta op. Hier en daar valt een achtergrondkoortje in. De single werd geen succes.
Hitnotering
[bewerken | brontekst bewerken]NPO Radio 2 Top 2000
[bewerken | brontekst bewerken]Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 | '23 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Don't Let Me Be Misunderstood | - | 1707 | - | - | 1882 | 1888 | - | 1624 | 1738 | 1850 | 1872 | 1797 | 1788 | 1453 | 1731 | 1922 | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
- ↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
Don't Let Me Be Misunderstood | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: The Animals | |||||||
B-kant(en) | Club-a-gogo | ||||||
Uitgebracht | 1965 | ||||||
Soort drager | Vinyl single | ||||||
Genre | Rock | ||||||
Duur | 2:28 | ||||||
Label | Columbia Graphophone Company, MGM Records | ||||||
Schrijver(s) | Bennie Benjamin, Gloria Caldwell, Sol Marcus | ||||||
Producent(en) | Mickie Most | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
The Animals | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
The Animals
[bewerken | brontekst bewerken]In 1965 zetten The Animals het nummer op de plaat. Het tempo lag nu veel hoger en het nummer valt direct op door de intro, die unisono wordt gespeeld door Alan Price op elektronisch orgel en Hilton Valentine op gitaar en een uitwerking is van een thema op het eind van Nina Simones versie. Deze single, met op de achterkant Club A Go-Go, bracht het tot de derde plaats in de Engelse hitparade en de vijftiende in de Amerikaanse. In Nederland kwam het nummer niet verder dan de 26e plaats.[2]
Het nummer staat op 315 in The 500 Greatest Songs of All Time van Rolling Stone.
Hitnotering
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 27-03-1965 t/m 15-05-1965 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | |
Positie: | 35 | 32 | 29 | 29 | 26 | 35 | 30 | 33 | uit |
Evergreen Top 1000
[bewerken | brontekst bewerken]Don't Let Me Be Misunderstood in de Evergreen Top 1000 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Jaar | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 |
Positie | – | – | – | – | – | – | – | – | 851 | 976 |
Ik bedoel het altijd goed | ||||
---|---|---|---|---|
Single van: ZZ en de Maskers | ||||
B-kant(en) | Trek het je niet aan | |||
Uitgebracht | 1965 | |||
Soort drager | Vinyl single | |||
Genre | Nederlandstalig | |||
Duur | 2:31 | |||
Label | Artone | |||
Schrijver(s) | Bennie Benjamin, Gloria Caldwell, Sol Marcus, Bob Bouber | |||
(en) MusicBrainz-pagina | ||||
|
ZZ en de Maskers
[bewerken | brontekst bewerken]Bob Bouber vertaalde het nummer in het Nederlands. Van de titel maakte hij Ik bedoel het altijd goed. Zijn groep ZZ en de Maskers bracht het nummer, ook nog in 1965, uit als single, gekoppeld met Trek het je niet aan. De groep baseerde zich op de versie van The Animals. Het nummer deed niets, maar Vic van de Reijt zette het op nummer 36 in zijn 'Top-100 van Nederlandstalige covers'.
Don't Let Me Be Misunderstood - Esmeralda Suite | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Santa Esmeralda | |||||||
Van het album: Don't Let Me Be Misunderstood | |||||||
B-kant(en) | You're My Everything | ||||||
Uitgebracht | 1977 | ||||||
Soort drager | Vinyl single | ||||||
Genre | Disco | ||||||
Duur | 3:22 | ||||||
Schrijver(s) | Gloria Caldwell, Bennie Benjamin, Sol Marcus, A. Cobb, Don Ray, Howard Headburn | ||||||
Producent(en) | Fauves-Puma | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Santa Esmeralda | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Santa Esmeralda
[bewerken | brontekst bewerken]In het najaar van 1977 zette Santa Esmeralda, een Amerikaans/Franse groep onder leiding van Leroy Gomez, het nummer opnieuw op de plaat. Het werd een discoversie met invloeden van flamenco en Latijns-Amerikaanse stijlen als salsa. De achterkant van de single was You're My Everything. De groep maakte ook een versie die 16 minuten duurde en een volledige kant van hun lp Don't Let Me Be Misunderstood in beslag nam. De single bracht het in thuisland de Verenigde Staten tot de 15e positie in de Billboard Hot 100. In Duitsland en Oostenrijk was het een nummer 1-hit.[3]
In Nederland was de plaat op vrijdagavond 19 augustus 1977 Veronica Alarmschijf in haar één uur zendtijd op Hilversum 3 en werd een gigantische hit in de destijds twee landelijke hitlijsten op de nationale publieke popzender. De plaat bereikte de 5e positie in de Nederlandse Top 40 en de 4e positie in de Nationale Hitparade. In de op Hemelvaartsdag 27 mei 1976 gestarte Europese hitlijst op Hilversum 3, de TROS Europarade, bereikte de plaat de 3e positie.
In België bereikte de plaat de 2e positie in zowel de voorloper van de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30. In Wallonië werd de nummer 1-positie behaald.
Ook werd het nummer destijds door NOS Studio Sport gebruikt als achtergrondmuziek bij de cricketuitslagen. De lp haalde de eerste plaats in de LP Top 50, de voorloper van de Nederlandse Album Top 100. In hetzelfde jaar bracht de groep ook een discoversie uit van een andere Nina Simone- én Animals-klassieker: The House of the Rising Sun. In 2003 werd Santa Esmeralda's versie gebruikt voor de soundtrack van de film Kill Bill: Vol. 1 van regisseur Quentin Tarantino.
Sinds de allereerste editie in december 1999 stond de plaat onafgebroken genoteerd in de jaarlijkse NPO Radio 2 Top 2000 van de Nederlandse publieke radiozender NPO Radio 2, met als hoogste notering tot nu toe een 867e positie in 2002, tot en met 2021. Het jaar erop zakte het nummer uit de lijst.
Hitnoteringen
[bewerken | brontekst bewerken]Nederlandse Top 40
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 27-08-1977 t/m 29-10-1977 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
Positie: | 25 | 9 | 8 | 5 | 5 | 6 | 12 | 26 | 26 | 34 | uit |
Nationale Hitparade
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 27-08-1977 t/m 22-10-1977 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
Positie: | 29 | 8 | 6 | 4 | 4 | 6 | 7 | 11 | 25 | uit |
TROS Europarade
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 08-09-1977 t/m 02-02-1978. Hoogste notering #3 (3 weken).
NPO Radio 2 Top 2000
[bewerken | brontekst bewerken]Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 | '23 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Don't Let Me Be Misunderstood | 904 | 1134 | 1007 | 867 | 1075 | 1065 | 1033 | 1021 | 1266 | 1084 | 966 | 1167 | 1186 | 1093 | 1251 | 1143 | 1206 | 1401 | 1384 | 1890 | 1816 | 1830 | 1926 | - | - |
- ↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.
Don't Let Me Be Misunderstood | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Joe Cocker | |||||||
Van het album: With a Little Help from My Friends | |||||||
B-kant(en) | Human Touch Anybody Seen My Girl You Can Leave Your Hat On | ||||||
Uitgebracht | 16 september 1996 | ||||||
Soort drager | cd-single | ||||||
Opname | 1996 | ||||||
Duur | 3:53 | ||||||
Schrijver(s) | Gloria Caldwell, Bennie Benjamin, Sol Marcus | ||||||
Producent(en) | Don Was | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Joe Cocker | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Joe Cocker
[bewerken | brontekst bewerken]In 1996 bracht Joe Cocker zijn versie van het nummer uit op cd-single. Het nummer kwam in 2004 voor op de soundtrack van de film Layer Cake. Ook stond het nummer al op zijn debuutalbum With a Little Help from My Friends uit 1969. Het nummer kwam tot nummer 45 in de Mega Top 50, terwijl het in de Tipparade tot nummer 8 kwam en zodoende de Nederlandse Top 40 niet bereikte.
Hitnoteringen
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 26-10-1996 t/m 09-11-1996 | ||||
---|---|---|---|---|
Week: | 1 | 2 | 3 | |
Positie: | 49 | 45 | 49 | uit |
Don't Let Me Be Misunderstood | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Mick Harren | |||||||
Van het album: Good Things | |||||||
Uitgebracht | 2003 | ||||||
Soort drager | Cd-single | ||||||
Schrijver(s) | Gloria Caldwell, Bennie Benjamin, Sol Marcus | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Mick Harren | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Mick Harren
[bewerken | brontekst bewerken]In 2003 bracht de Nederlandse zanger Mick Harren zijn versie van het nummer uit op cd-single. Het nummer stond op zijn Engelstalige album Good Things uit 2003 en kwam tot nummer 35 in de Mega Top 50.
Hitnotering
[bewerken | brontekst bewerken]Mega Top 50
[bewerken | brontekst bewerken]Hitnotering: 04-10-2003 t/m 06-12-2003 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
Positie: | 54 | 50 | 42 | 43 | 35 | 36 | 41 | 47 | 55 | 67 | uit |
Overige versies
[bewerken | brontekst bewerken]- Sandy Coast nam het nummer op voor zijn lp From the Stereo Workshop (1969).
- Versies van Eric Burdon, de ex-zanger van The Animals, staan op zijn lp's Sun Secrets en Live at the Roxy.
- Mike Batt nam het nummer op voor zijn album Schizophonia (1977).
- Gary Moore zette het nummer op zijn lp Dirty Fingers (1983/84).
- Elvis Costello nam het nummer op voor zijn lp King of America (1986) en bracht het ook uit als (geflopte) single.
- Cyndi Lauper nam het nummer op voor haar album At Last (2003).
- Yusuf Islam nam het nummer op voor zijn album An Other Cup (2006).
- Common zette een rapversie van het nummer, gebaseerd op Nina Simones versie, op zijn album Finding Forever (2007).
- Mutoid Man namen het nummer op voor hun album Helium Head (2013).
- Jamie Cullum nam het nummer op voor zijn album Interlude, samen met Gregory Porter (2014).
- Lana Del Rey nam het nummer op voor haar album Honeymoon (2015).
- Lady Gaga zong het nummer in voor het album Showboat van vriend en jazzmuzikant Brian Newman (2018).
Noten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Website van Hilton Valentine
- ↑ Lijst van Nederlandse hits in 1965 (gearchiveerd)
- ↑ Günter Ehnert (uitgever): Hit-Bilanz: Deutsche Chart Singles 1956-1980, Taurus-Press, Hamburg, 1990