Hotel

“Klinkt je naam als een hotel, dan, misschien, bestáát het wel!”
~ Paris Hilton op zoek naar haar roots.

Een hotel is een instelling waar men, tegen een door de eigenaar billijk gevonden vergoeding, kan overnachten. Doorgedreven onderhandelingen kunnen leiden tot het aangeboden krijgen, wederom tegen een door de eigenaar billijk gevonden vergoeding, van een ontbijt. Eindeloos doorzeuren over de schaarsheid of de lage kwaliteit van de eetgelegenheden in de buurt, kan dan nóg verder leiden: óf de uitbater nodigt de gastronomisch verweesde reiziger uit aan zijn eigen tafel, óf hij besluit om zijn echtgenote een grotere keuken aan te bieden, en meteen zijn hotel van een restaurant te voorzien. Daar kan de reiziger tegen een door de eigenaar billijk... enzovoort.

Sterren

Oudst bewaarde weergave van een hotel, en enige van een hotel met meer dan vijf sterren: het Colosseum Hotel in Rome, waarschijnlijk nog in gebruik in de zesde eeuw.

De meest opvallende karaktertrek van een hotel, is de aanwezigheid, doorgaans op de voorgevel, van minstens één ster, en maximaal vijf sterren.

Bethlehem

Het stersymbool werd voor het eerst gebruikt omstreeks vier jaar vóór onze jaarrekening, ter aanduiding van een bijzonder eenvoudig hotelletje, met erg beperkte accommodatie en ongunstige ligging: wat vee bij wijze van verwarming, wat stro bij wijze van beddengoed, geen stromend water, lawaai van passerende schapen. De ster moest in de eerste plaats niet zozeer dienen om op deze kwaliteiten (of het gebrek aan kwaliteiten) te wijzen, maar vooral om wat chiquer clientèle aan te trekken, en zo het imago van het huis wat op te krikken. Dat scheen oorspronkelijk te lukken, toen er eens drie voorname, rijkelijk geklede, cadeaus uitdelende heerschappen afstapten, maar dezen bedachten zich, en bleven niet overnachten.

Rome

Die ene ster werd wel opgemerkt door Romeinse ambtenaren, die het symbool overnamen ter aanduiding van de allereenvoudigste overnachtingsplaats met vier muren en een dak. Zij bouwden er een heel kwaliteitsnormensysteem op, dat kort vóór de instorting van het Rijk niet minder dan tien sterren kende. De Germaanse volksverhuizingen brachten wel veen reizigers op de been, maar dezen hadden zo lage verwachtingen van de hotelsector, dat binnen de eeuw in heel Europa niet één hotel meer kon gevonden worden dat meer dan vijf sterren kon aanbieden. Het allerlaatste zevensterrenhotel waarvan nog wordt melding gemaakt, door een rondreizende monnik, in een geschrift dat omstreeks het jaar 600 gedateerd wordt, bevond zich in Rome, en heette "Hotel Colosseum".

Renaissance

De combinatie van zand en zee blijft hotelbouwers aantrekken, en ook spoedig zal deze eenzame hotelhouder in Bredene-aan-'t Zeetje de ongerepte omgeving vakkundig dichtgebetonneerd zien. Let op de discreet aangebrachte maar voor de oplettende voorbijganger aangebrachte sterren (vijf!).

Tijdens de Middeleeuwen was het met het hotelwezen mager gesteld, maar in de late XVde eeuw kwam daar verandering in, toen de belangstelling voor het oude Rome weer opflakkerde. Er werd meer gereisd, niet alleen in de Oude Wereld, maar ook naar de Nieuwe, en nieuwe hotels werden gebouwd, en sterren werden aangebracht in voorgevels, zij het nooit meer dan vijf.

XXste eeuw

In de XXste eeuw worden de hotels geconfronteerd met een ander type ster: de filmster. Dezen voegen door hun hotelkeuze nog een andere meerwaarde toe aan het door de oude sterren aangegeven niveau: hun aanwezigheid aldaar moet betekenen dat het hotel in kwestie beter is dan dat ernaast. In de loop van de tweede helft van de XXste eeuw ondermijnt dit parallelle sterrensysteem zichzelf, doordat zich bij de filmsterren ook de rocksterren voegen, die de hotels van hun keuze zodanig op stelten zetten, dat ze de klanten buiten houden. Een hotel dat aan zijn ouwe trouwe klassieke sterren is gehecht (en aan zijn klandizie), weigert dan ook rocksterren als klant.

Portier

De toegang tot een hotel wordt bewaakt door een streng uitziende geüniformeerde, de portier. Hij draagt op mouwen en epauletten evenveel sterren als de voorgevel van het hotel, en zorgt ervoor dat niet eender wie het gebouw binnenstapt. Daartoe gebruikt hij zijn immense mensenkennis, opgedaan tijdens een lange militaire carrière. Want alleen mensen die rechtshalve bemachtigd zijn om een uniform met sterren te dragen, komen in aanmerking voor deze functie, en dat zijn dus automatisch gepensioneerde hogere officieren. Aangezien niet elke krijgsmacht vijfsterrengeneraals heeft, wordt er ook over de landsgrenzen heen geworven. De verloning is mager, maar aangezien hogere officieren hun ruim pensioen onbeperkt mogen cumuleren, en militairen zeer jong met pensioen gaan, is het blijven uitoefenen van een vorm van gezag in een besterd uniform zo aanlokkelijk, dat ze daar graag in de kijker gaan staan. Maar wel ongewapend, want zó soepel is de wet nu óók weer niet: de sabel blijft dus op de schoorsteenmantel.

Achtergrond

Één van Vlaanderens beroemdste staatshotels, "De Nieuwe Wandeling" in Gent.

Wegens de grote verscheidenheid aan persoonlijkheden die men in een hotel kan ontmoeten zonder zich daarbij vragen te moeten stellen, krijgen veel films en televisieseries een hotel als achtergrond, en soms is het hotel zelf één der hoofdingrediënten van de intrige. Scenaristen mogen dag na dag, week na week, jaar na jaar met de meest waanzinnige en vooral onwaarschijnlijke en onsamenhangende verhalen komen aandraven, geen kijker die opmerkt dat het allemaal geen steek houdt. Want in een hotel kan dat allemaal, zeker in de ogen van mensen die nog nooit een hotel aan de binnenkant gezien hebben, tenzij dat goedkope "resort"-hotel in Turkije, je weet wel, waar je zo vroeg moest zijn om een plaatsje aan het zwembad te hebben.

Staatshotels

In sommige landen bestaat de gewoonte om ook de staat hotels te laten uitbaten, en wel met vijf sterren: in Spanje heeft elke toerist intussen wel minstens één "Parador" gezien, of er misschien zelfs gelogeerd. In België bestaat dat systeem ook, met dien verstande dat daar ook de rekening door de staat betaald wordt. Het hoeft geen betoog dat deze hotels constant volzet zijn, en dat men de juiste relaties moet hebben om er een kamer te krijgen. Net zoals in Spanje zijn ook de Belgische staashotels meestal ondergebracht in fraaie, eerbiedwaardige en indrukwekkende gebouwen, die vaak aan kastelen of aan kloosters doen denken. Toch zijn ze dat niet: deze staatshotels werden speciaal met het oog op hun Horeca-functie ontworpen. Nog een parallel is de overgrote meerderheid van buitenlandse gasten. Beroemde staatshotels in Vlaanderen zijn "De Nieuwe Wandeling" in Gent, en "Leuven Centraal".

Zie ook

• Habbo Hotel
• Tokio Hotel

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 12 oktober 2015
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.