Orden Crvene zastave
| Orden Crvene zastave | |
|---|---|
 | |
| Osnovne informacije | |
| Država | SSSR |
| Vrsta | vojno odlikovanje |
| Dodjeljuje se za (zasluge) |
|
| Dodjeljuje se (nositelji) |
borci Crvene amije, vojne jedinice i ustanove, poduzeća i državna tijela |
| Status | Ne dodjeljuje se više |
| Statistike | |
| Prvo odlikovanje | 28. septembar 1918. [1] |
| Zadnje odlikovanje | 1991 |
| Ukupno odlikovanih | 581 300 |
| Red prvenstva | |
| Sljedeće (više) | Orden Oktobarske revolucije |
| Jednakovrijedno | Orden crvene zastave za rad |
| Sljedeće (niže) | Orden Suvorova |
Lenta Ordena Crvene zastave | |
Orden Crvene zastave (ruski: Орден Крaсного Знамени - do 1932. Красное Знамя), bio je prvo vojno odlikovanje Sovjetske Rusije. To je bilo najviše sovjetsko odlikovanje sve do 6. aprila 1930. kad je ustanovljen Orden Lenjina. [1]
Orden je dodjeljivan:
- borcima za izuzetnu hrabrost i požrtvovnost u obrani socijalističke domovine
- vojnim jedinicama, gradovima, brodovima, političkim i društvenim organizacijama i poduzećima
- vojnom osoblju za 20 i 30 godina vojne službe (između 1944. i 1958.)
Orden Crvene zastave je ustanovljen dekretom Sveruskog izvršnog centralnog komiteta u vrijeme Ruskog građanskog rata - 16. septembar 1918. [1] Prvi dobitnik bio je Vasilij Bljuher 28. augusta 1918. [1]
Tokom Ruskog građanskog rata postojali su slični ordeni i po drugim sovjetskim republikama po Zakavkazju i Središnjoj Aziji. Do aprila 1920. orden je dodjeljivan vrlo štedljivo, samo 21 puta. [1] Između 1919. - 1930. orden su dobile brojne vojne jedinice; 5. armija (korpus Kavkaske vojske), 7., 15. i 24. pješadijska divizija, 3., 6. i 10. Konjička divizija, 93, 137, i 262 pješadijski puk, 19. i 29. konjički puk, i niz drugih jedinica Crvene armije. [1]
Nakon ujedinjenja sovjetskih republika u jedinstveni SSSR u decembru 1922. otvorilo se pitanje stvaranja jedinstvenog vojnog ordena za cijelu zemlju. [1]
Orden Crvene zastave kao jedinstveni orden za vojne zasluge Sovjetskog saveza službeno je osnovan dekretom Centralnog izvršnog komiteta SSSR-a 1. augusta 1924. On je definirao kriterije, oblik i statut tog odlikovanja. Natječaj za dizajn novog ordena objavljen je krajem 1924. Natječajna komisija dobila je 683 skica od 393 autora, ali je zaključila da nijedan rad ne zadovoljava, pa se odlučila zadržati izgled starog ordena Ruske sovjetske federativne socijalističke republike. Jedina promjena u izgledu ordena je bila da je natpis RSFSR (РСФСР) promjenjen u SSSR (СССР). [1]
Tokom Drugog svjetskog rata, orden je imao i razne druge nazive kao; Orden Crvene zastave za vojne zasluge i Orden Crvene zastave za mornaričke zasluge. Dodjeljivan je pojedincima i vojnim jedinicama za djela ekstremne hrabrosti. Zbog tog je na neki način Orden Crvene zastave bio čak prestižniji od nominalno višeg Ordena Lenjina jer su njime mogli biti nagrađeni samo oni koji su se istakli u borbi, dok su Orden Lenjina mogli dobiti i oni koji nisu sudjelovali u borbi, uključujući i političke vođe. Gotovo svi poznati komandanti Crvene armije bili su dobitnici Ordena Crvene zastave. [1]
Nosioci ordena, pojedinci ili jedinice, dodavali su si prefiks Nosioc ordena Crvene zastave na svojim službenim dokumentima. Brodovi koji bi dobilli taj orden imali su posebnu zastavu da to istaknu.
Između 1944. i 1958., Orden Crvene zastave dodjeljivan je i za 20 i 30 godina radnog staža u vojsci, državnoj sigurnosti i policiji. Prezidij Vrhovnog sovjeta SSSR-a je zbog tog 14. septembra 1957. [2] donio dekret, koji je naglasio devalvaciju pojedinih sovjetskih visokih vojnih odlikovanja, koja su se počela dodjeljivati mimo njihovih izvornih kriterija. Novim dekretom od 25. januara 1958. ustanovljen je novi Orden za besprijekoran rad na taj način dokinuta je ta praksa.
Pored Ordena Crvene zastave za vojne zasluge postojao je i Orden Crvene radničke zastave, on se od 7. septembra 1928. dodjeljivao osobama i ustanovama za izuzetne zasluge u radu.
Orden je kreirao Vladimir Vasiljevič Denisov u obliku ovala dimenzija 41 mm x 36,3 mm. Kovao se od srebra, u sredini se nalazila zvijezda od crvenog emajla, sa manjim bijelim emajliranim krugom u sredini na kom je bio reljef srpa i čekića okružen klasjima žita. Iznad se vijorila crvena zastava sa natpisom Proleteri svih zemalja ujedinite se. Orden su obrubljivala dva srebrna lovorova lista, a na dnu je stajao crveni emajlirani oval sa napisom RSFR. [1] Kasniji oblik ordena je umjesto tog dobio natpis SSSR.
Orden Crvene zastave se nosio na lijevoj strani prsa, u slučaju kad se nosio sa drugim odlikovanjima, stavljan je odmah nakon Ordena Oktobarske revolucije.
- Maršal Vasilij Bljuher (prvi nosioc[1], inače nagrađen 5 puta)
- Jedan od komandanata Crvene armije Mihail Tuhačevski [1]
- Jedan od komandanata Crvene armije Mihail Frunze [1]
- Jedan od komandanata Crvene armije Semjon Buđoni [1]
- Jedan od komandanata Crvene armije Kliment Vorošilov [1]
- Jedan od komandanata Crvene armije Sergej Kamenjev [1]
- Potpukovnik Naum Šusterman
- Major Gabriel Iljič Urazovski
- Viceadmiral Vasilij Arhipov
- General major Vasilij Blohin
- Komesar Čeke Gleb Bokij
- Komesar i komandarm Jona Jakir
- Georgij Žukov (3 puta)
- General NKVD general Nikolaj Vlasik (4 puta)
- Britanski špijun Kim Philby
- General David Dragunski
- General Ivan Fedjuninski (5 puta)
- Maršal Leonid Govorov
- Pilot, General major Mihail Vasiljevič Vodopjanov
- Fizičar Jakov Borisovič Zeldovič
- Maršal Aleksandar Vasilijevski (2 puta)
- Maršal Rodion Malinovski (3 puta)
- Vojnik Mihail Minin
- Snajperist Vasilij Zajcev
- špijun Saša Fillipov
- Gaj Dmitrijevič Gaj
- Maršal Semjon Timošenko (5 puta)
- Ratni komesar Lav Trocki
- Josif Staljin[3]
- General Sergej Semjonovič Birjuzov
- Isa Plijev
- Aleksej Stahanov
- Pavel Dibenko (3 puta)
- Aleksa Dundić
- Potpukovnik Konstantin Krasavin (3 puta)
- Baltička flota [1]
- Sjeverna flota
- Pacifička flota
- Krstarica Aurora [1]
- Lenjingrad [1]
- Grozni [1]
- Staljingad [1]
- Lugansk [1]
- Taškent [1]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 „Орден Красного Знамени” (ruski). Mondvor. Pristupljeno 29. 08. 2012.
- ↑ „УКАЗ от 14 сентября 1957 года” (ruski). LibUSSR. Pristupljeno 29. 08. 2012.
- ↑ „Joseph Stalin Biographical Cronicle (oluka Prezidija RSFR o dodjeli ordena za obranu Petrograda i Južnog fronta”. Arhivirano iz originala na datum 2011-03-18. Pristupljeno 2012-09-01.
| Ordeni za heroizam |  | |
|---|---|---|
| Vojno civilni ordeni | ||
| Vojnički ordeni | ||
| Civilni ordeni | ||