Przejdź do zawartości

Siłowik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Siłowarcha)

Siłowik (ros. Силовик) – rosyjski polityk z najwyższych szczebli władzy, wywodzący się z wojska lub służb specjalnych, reprezentujący konserwatywne poglądy w kwestii bezpieczeństwa narodowego (twarda linia) i przejawiający tendencje imperialistyczne[1][2]. Wielu spośród najbliższych współpracowników Władimira Putina wywodzi się z tej frakcji[3].

Siłowarcha

[edytuj | edytuj kod]

Pokrewnym określeniem jest siłowarcha (ros. силоварх[4]), definiowany jako siłowik, który ze względu na swoją zamożność może być zaliczany do oligarchów[5]. Określenie to powstało z połączenia słów „siłowik”[6] oraz „oligarcha”[7]. Za powstanie kasty siłowarchów odpowiada Władimir Putin, który po dojściu do władzy prowadził działania mające na celu zwiększenie kontroli nad najbardziej lukratywnymi sektorami rosyjskiej gospodarki[7]. Do zarządzania tymi przedsiębiorstwami wyznaczył najbardziej zaufanych współpracowników ze swojego najbliższego otoczenia, głównie funkcjonariuszy KGB i współpracowników z czasów pracy w Sankt Petersburgu[7]. Pojęcie wprowadził Daniel Treisman[8][9][10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Zaremba WPROST.pl, O inwazji na Ukrainę decydują siłowicy. Oto najbliżsi doradcy Władimira Putina [online], Wprost, 18 lutego 2022 [dostęp 2022-09-24] (pol.).
  2. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-09-24].
  3. Katarzyna Kwiatkowska, Chwiejna pozycja rosyjskiego prezydenta [online], www.polityka.pl, 2013 [dostęp 2022-09-24] (pol.).
  4. Своеобразный капитализм (Osobliwy kapitalizm), forbes.ru.
  5. Russian Oligarchs Part 2: The Evolution of a New Business Elite [online], Stratfor [dostęp 2016-06-07].
  6. Warsaw Institute: Siłowik.
  7. a b c Jak ujarzmić watażków Putina. Grupa Onet.pl SA, 2016-05-23. [dostęp 2016-06-07]. (pol.).
  8. Who Rules Russia? [online], E-International Relations [dostęp 2016-06-07].
  9. Daniel Treisman: Putin’s Silovarchs. sscnet.ucla.edu, 2006-10. [dostęp 2016-06-08]. (ang.).
  10. Daniel Treisman, Putin’s Silovarchs, „Orbis”, 51 (1), 2007, s. 141–153, DOI10.1016/j.orbis.2006.10.013, ISSN 0030-4387 [dostęp 2022-08-08] (ang.).