złocień

złocień (język polski)

złocień (1.2)

złocienie (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈzwɔt͡ɕɛ̇̃ɲ], AS: [zu̯oćė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Chrysanthemum L., rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych; zob. też złocień w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju złocień (1.1)

(1.3) kwiat złocienia (1.2)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	złocień	złocienie
dopełniacz	złocienia	złocieni
celownik	złocieniowi	złocieniom
biernik	złocień	złocienie
narzędnik	złocieniem	złocieniami
miejscownik	złocieniu	złocieniach
wołacz	złocieniu	złocienie

przykłady:

(1.3) Joanno, czy lubisz zapach złocieni?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) chryzantema

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

(1.3) kwiat

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złoto n, złoty m, złotko n, pozłota ż, złotnik m, złotniczka ż, złotnictwo n, złocenie n, pozłocenie n, pozłacanie n, wyzłocenie n

czas. złocić ndk., pozłacać ndk., pozłocić dk., wyzłocić dk.

przym. złoty, złocieniowy, złotniczy, złocisty, złotolity, złotówkowy

przysł. złoto, złociście

wykrz. złociutka, złotko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) asphodel; (1.2) asphodel
• esperanto: (1.?) krizantemo
• hiszpański: (1.1) crisantemo m; (1.2) crisantemo m; (1.3) crisantemo m
• nowogrecki: (1.?) χρυσάνθεμο n
• rosyjski: (1.?) хризантема ż
• ukraiński: (1.1) хризанте́ма ż; (1.2) хризанте́ма ż; (1.3) хризанте́ма ż

źródła: