sunnudagr
Uiterlijk
- sun·nu·dagr
- Afkomstig van het Protogermaanse zelfstandige naamwoord *sunnōniz dagaz
- Samenstelling van de Oudnoordse zelfstandige naamwoorden sunna (= zon) en dagr (= dag)
m (a) | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | sunnudagr | sunnudagar | ||
genitief | sunnudags | sunnudaga | ||
datief | sunnudagi | sunnudagum | ||
accusatief | sunnudag | sunnudaga |
sunnudagr, m
- Angelsaksisch: sunnandæg
- Deens: søndag
- Faeröers: sunnudagur
- IJslands: sunnudagur
- Noors: søndag
- Nynorsk: sundag, søndag
- Oudfries: sunnandei
- Oudhoogduits: sunnuntag
- Oudsaksisch: sunnundag
- Zweeds: söndag
Dagen in het Oudnoords | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
mánadagr / mánudagr maandag |
týsdagr dinsdag |
óðinsdagr woensdag |
þórsdagr donderdag |
frjádagr vrijdag |
laugardagr zaterdag |
sunnudagr zondag |