recinto

Galego

• Etimoloxía: do latín re- 're-' e cinctus, 'pechado', 'rodeado'.

• Pronuncia: /re.ˈθin.to/ ou /re.ˈsin.to/ (AFI)

Substantivo masculino

recinto (sg: recinto; pl: recintos)

1. Espazo pechado ou limitado.
   • Exemplo: Pecharon todas as cancelas do recinto e tivemos que saltar o valado. En todo o recinto do parque non se pode facer lume.