castaña

Galego

• Etimoloxía: do latín castanĕa.

• Pronuncia: /kasˈtaɲa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

castaña (sg: castaña; pl: castañas)

1. (Botánica e alimentación) Froito do castiñeiro con casca de cor marrón, de bo sabor e moi nutritiva.

Expresións

• Dar a castaña: enganar.
• Sacar as castañas do lume a alguén: Axudar nun apuro.

Nomes de castañas

• Castaña de San Martiño: castaña serodia.
• Croca: castaña que non medrou totalmente.
• Degara, degaro, degoro, destelo, degraña, restelo, restrelo, baguto: castaña madura que cae espontáneamente do ourizo.
• Maia, maiola, croca: castaña pelada e curada ao fume para conservala.
• Bolerca, boleca, beleca, bullerca, maniña: castaña sen froito.
• Bullote, bulló: castaña asada. Castaña aínda non madura.
• Bulló: ourizo cunha soa castaña.
• Burgazo, burgó: castañas cocidas con leite.

Termos relacionados

• castaña da terra (co significado de pataca)

Traducións

• Alemán: Kastanie ^(de) (xenérico), Esskastanie ^(de).
• Asturiano: castaña ^(ast).
• Castelán: castaña ^(es).
• Catalán: castanya ^(ca).
• Esloveno: kostanj ^(sl).
• Francés: châtaigne ^(fr).
• Inglés: chestnut ^(en).
• Italiano: castagna ^(it).
• Polaco: kasztan ^(pl)
• Portugués: castanha ^(pt).
• Vasco: gaztaina ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Árbores e arbustos