fanto

Espéranto

(Date à préciser) De l’italien fante^[1] (excl. : it).

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	fanto \ˈfan.to\	fantoj \ˈfan.toj\
Accusatif	fanton \ˈfan.ton\	fantojn \ˈfan.tojn\

fanto \ˈfan.to\

(Cartes à jouer) Valet.
- Kredeble oni iam montris al ŝi iajn kuriozajn ludkartojn, kiuj sub normala lumo prezentas karoan naŭon aŭ pikan fanton, sed kiuj, se oni tenas ilin kontraŭ la lumo, prezentas ion maldecan. — (Johansson, La Kiso, 1995)
  On lui a vraisemblablement montré quelques curieuses cartes à jouer qui, sous la lumière normale, présentent un neuf de carreaux ou un valet de pique, mais qui, si on les tient à contre-jour, présentent quelques grossièretés.
- La parolinto pravis ĉar li estis tiel nigra kiel la pika aso. Pro tio ke li estis tiel fortika specimeno, eble pli ĝuste estus lin kompari al la pika fanto. — (Louisa May Alcott, traduction de Edwin Grobe, Mia Kontrabandulo, 1998 → lire en ligne)
  L’orateur avait raison, car l’homme était aussi noir que l’as de pique. Parce qu’il était un être d’une telle robustesse, il était certainement plus juste de le comparer au valet de pique.