Baia Mare
| Baia Mare | |||||
|---|---|---|---|---|---|
  | |||||
| Urbo | |||||
| municipo de Rumanio • centro de distrikto en Rumanio • urbo • urbego | |||||
| |||||
| Lando |  Rumanio
| ||||
| Distrikto |  distrikto Maramureș
| ||||
| Alinome | Nagybánya (hungare), Frauenbach (germane), Rivulus Dominarum (latine) | ||||
| Iama hungara departemento | Szatmár | ||||
| Situo | 47° 41′ N, 23° 35′ O (mapo)47.67523.577777777778Koordinatoj: 47° 41′ N, 23° 35′ O (mapo) | ||||
| |||||
| |||||
| Alto super maro | 228 m | ||||
| Poŝtkodo | 430*** | ||||
| Loĝantaro | 108 759 (2021) | ||||
| Kodo laŭ SIRUTA | 106318 | ||||
Baia Mare [baja mare] (hungare Nagybánya [nadjba:nja]; germane Frauenbach) estas urbo en la nord-okcidenta Rumanio en Transilvanio, 592 km nord-okcidente de Bukareŝto. Ĝi estas unu el la ĉefaj urboj de la regiono Maramureŝo kaj la ĉefurbo de la distrikto Maramureș. La urbo estas centro de la regiona minindustrio. Administre apartenas al ĝi la vilaĝoj Blidari, Ferneziu, Firiza, Recea, Satu Nou de Jos kaj Valea Neagră.[1]
Loĝantaro
[redakti | redakti fonton]Ĝi enhavis en 2002 137 921 loĝantojn, en 1910 12 877 (hungaroj, rumanoj, germanoj), en 1992 148 363 (rumanoj, 17,5 % da hungaroj), kaj laŭ la stato de 2021 en la urbo vivis 108 759 loĝantoj sur areo de 236 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 461 loĝantoj/km².
Historio
[redakti | redakti fonton]Ĝia unua skriba mencio estas el 1329. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario (Szatmár).
- Koordinatoj: 47° 40′ N 23° 35′ O / 47.667 °N, 23.583 °O (mapo)
En 1896 tie fondiĝis la Artistkolonio de Baia Mare.
Partneraj urboj
[redakti | redakti fonton]Kitwe, 1972 en Zambio
Ivano-Frankivsk, 1990 en Ukrainio
Szolnok, 1990 en Hungario
Wels, 2000 en Aŭstrio
Bielsko-Biała, 2001 en Pollando
Hollywood, 2001 en Usono
Serino (Italio), 2003 en Italio
Combs-la-Ville, 2009 en Francio
Galerio
[redakti | redakti fonton]-
La administra palaco
-
Hotelo en Baia Mare
-
-
-
Monumento de la rumana soldato
-
La Stefana Turo
-
La historia centro
-
Situo en la distrikto
-
La urba blazono
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Csoma György: Régi dicsőségünk. A múzeumalapítók és a múzeum, 2004.
- Oszóczki Kálmán: Nagybányai útikalauz (EMKE-Füzetek 1–2. Nb. 1993).
- A nagybányai bányakerület monográfiája[2]
Fontoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.
- ↑ Magyar Elektronikus Könyvtár
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]
| ||||||||||
