śmiech

See also: smiech, Smiech, smiéch, and Śmiech

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish śmiech, from Proto-Slavic *směxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕmjɛx/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɛx
• Syllabification: śmiech
• Homophone: Śmiech

Noun

śmiech m inan

1. laughter
2. laugh

Declension

Declension of śmiech

	singular	plural
nominative	śmiech	śmiechy
genitive	śmiechu	śmiechów
dative	śmiechowi	śmiechom
accusative	śmiech	śmiechy
instrumental	śmiechem	śmiechami
locative	śmiechu	śmiechach
vocative	śmiechu	śmiechy

Derived terms

adjectives

• arcyśmieszny
• nieśmieszny
• prześmieszny
• śmieszny

 

adverb

• arcyśmiesznie
• nieśmiesznie
• prześmiesznie
• śmiesznie

 

noun

• beczka śmiechu

 

verb

• śmiać

 

Further reading

• śmiech in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• śmiech in Polish dictionaries at PWN