From po- + pić.
popić pf (imperfective popijać)
- (transitive) to sip (drink a small amount of something)
- Synonyms: see Thesaurus:pić
- (transitive) to chase, to wash down
Conjugation of popić pf
|
popić
|
popiję
|
popijemy
|
popijesz
|
popijecie
|
popije
|
popiją
|
popije się
|
popiłem, -(e)m popił
|
popiłam, -(e)m popiła
|
popiłom, -(e)m popiło
|
popiliśmy, -(e)śmy popili
|
popiłyśmy, -(e)śmy popiły
|
popiłeś, -(e)ś popił
|
popiłaś, -(e)ś popiła
|
popiłoś, -(e)ś popiło
|
popiliście, -(e)ście popili
|
popiłyście, -(e)ście popiły
|
popił
|
popiła
|
popiło
|
popili
|
popiły
|
popito
|
popiłbym, bym popił
|
popiłabym, bym popiła
|
popiłobym, bym popiło
|
popilibyśmy, byśmy popili
|
popiłybyśmy, byśmy popiły
|
popiłbyś, byś popił
|
popiłabyś, byś popiła
|
popiłobyś, byś popiło
|
popilibyście, byście popili
|
popiłybyście, byście popiły
|
popiłby, by popił
|
popiłaby, by popiła
|
popiłoby, by popiło
|
popiliby, by popili
|
popiłyby, by popiły
|
popito by
|
niech popiję
|
popijmy
|
popij
|
popijcie
|
niech popije
|
niech popiją
|
popity
|
popita
|
popite
|
popici
|
popite
|
popiwszy
|
popicie
|
- popić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- popić in Polish dictionaries at PWN