concitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology 1
[edit]Perfect passive participle of concieō.
Participle
[edit]concitus (feminine concita, neuter concitum); first/second-declension participle
- brought together, assembled, collected, mustered
- moved violently, shaken, stirred
- roused, provoked, incited
- produced, caused
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concitus | concita | concitum | concitī | concitae | concita | |
Genitive | concitī | concitae | concitī | concitōrum | concitārum | concitōrum | |
Dative | concitō | concitō | concitīs | ||||
Accusative | concitum | concitam | concitum | concitōs | concitās | concita | |
Ablative | concitō | concitā | concitō | concitīs | |||
Vocative | concite | concita | concitum | concitī | concitae | concita |
Etymology 2
[edit]Perfect passive participle of conciō.
Participle
[edit]concītus (feminine concīta, neuter concītum); first/second-declension participle
- Alternative form of concieō
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concītus | concīta | concītum | concītī | concītae | concīta | |
Genitive | concītī | concītae | concītī | concītōrum | concītārum | concītōrum | |
Dative | concītō | concītō | concītīs | ||||
Accusative | concītum | concītam | concītum | concītōs | concītās | concīta | |
Ablative | concītō | concītā | concītō | concītīs | |||
Vocative | concīte | concīta | concītum | concītī | concītae | concīta |
References
[edit]- “concitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “concitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers