brudzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bruditi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbru.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: bru‧dzić

Verb

brudzić impf (perfective pobrudzić or ubrudzić)

1. (transitive) to soil, to make dirty
2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation

Conjugation of brudzić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		brudzić
present tense	1st	brudzę			brudzimy
	2nd	brudzisz			brudzicie
	3rd	brudzi			brudzą
	impersonal	brudzi się
past tense	1st	brudziłem, -(e)m brudził	brudziłam, -(e)m brudziła	brudziłom, -(e)m brudziło	brudziliśmy, -(e)śmy brudzili	brudziłyśmy, -(e)śmy brudziły
	2nd	brudziłeś, -(e)ś brudził	brudziłaś, -(e)ś brudziła	brudziłoś, -(e)ś brudziło	brudziliście, -(e)ście brudzili	brudziłyście, -(e)ście brudziły
	3rd	brudził	brudziła	brudziło	brudzili	brudziły
future tense	1st	będę brudził, będę brudzić	będę brudziła, będę brudzić	będę brudziło, będę brudzić	będziemy brudzili, będziemy brudzić	będziemy brudziły, będziemy brudzić
	2nd	będziesz brudził, będziesz brudzić	będziesz brudziła, będziesz brudzić	będziesz brudziło, będziesz brudzić	będziecie brudzili, będziecie brudzić	będziecie brudziły, będziecie brudzić
	3rd	będzie brudził, będzie brudzić	będzie brudziła, będzie brudzić	będzie brudziło, będzie brudzić	będą brudzili, będą brudzić	będą brudziły, będą brudzić
	impersonal	będzie brudzić się
conditional	1st	brudziłbym, bym brudził	brudziłabym, bym brudziła	brudziłobym, bym brudziło	brudzilibyśmy, byśmy brudzili	brudziłybyśmy, byśmy brudziły
	2nd	brudziłbyś, byś brudził	brudziłabyś, byś brudziła	brudziłobyś, byś brudziło	brudzilibyście, byście brudzili	brudziłybyście, byście brudziły
	3rd	brudziłby, by brudził	brudziłaby, by brudziła	brudziłoby, by brudziło	brudziliby, by brudzili	brudziłyby, by brudziły
imperative	1st	niech brudzę			brudźmy
	2nd	brudź			brudźcie
	3rd	niech brudzi			niech brudzą
active adjectival participle		brudzący	brudząca	brudzące	brudzący	brudzące
contemporary adverbial participle		brudząc
verbal noun		brudzenie

Related terms

• brud
• brudny

 

Further reading

• brudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brudzić in Polish dictionaries at PWN