opvrolijken
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From vrolijk (“cheerful”) + op- -en.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]opvrolijken
- (transitive) to cheer up
- Synonyms: opbeuren, opkikkeren
Conjugation
[edit]| Conjugation of opvrolijken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opvrolijken | |||
| past singular | vrolijkte op | |||
| past participle | opgevrolijkt | |||
| infinitive | opvrolijken | |||
| gerund | opvrolijken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vrolijk op | vrolijkte op | opvrolijk | opvrolijkte |
| 2nd person sing. (jij) | vrolijkt op, vrolijk op2 | vrolijkte op | opvrolijkt | opvrolijkte |
| 2nd person sing. (u) | vrolijkt op | vrolijkte op | opvrolijkt | opvrolijkte |
| 2nd person sing. (gij) | vrolijkt op | vrolijkte op | opvrolijkt | opvrolijkte |
| 3rd person singular | vrolijkt op | vrolijkte op | opvrolijkt | opvrolijkte |
| plural | vrolijken op | vrolijkten op | opvrolijken | opvrolijkten |
| subjunctive sing.1 | vrolijke op | vrolijkte op | opvrolijke | opvrolijkte |
| subjunctive plur.1 | vrolijken op | vrolijkten op | opvrolijken | opvrolijkten |
| imperative sing. | vrolijk op | |||
| imperative plur.1 | vrolijkt op | |||
| participles | opvrolijkend | opgevrolijkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||