onbruik

Dutch

Etymology

From on- (“un-”) +‎ gebruik (“use”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ˈɔm.brœy̯k/

Noun

onbruik n (uncountable)

1. disuse

   Het oude gebouw is in verval geraakt door onbruik en verwaarlozing.

   The old building fell into decay due to disuse and neglect.