Mletačka Republika
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Mletačka Republika Serenìsima Repùblica Vèneta |
||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 697–1797. | ||||||||||
|
||||||||||
|
||||||||||
 |
||||||||||
| Glavni grad | ||||||||||
| Službeni jezik | Latinski, Venecijanski, Italijanski | |||||||||
| Državno uređenje | Parlamentarna republika | |||||||||
| Dužd | ||||||||||
• 697–717. |
Paolo Lucio Anafesto (prvi) | |||||||||
• 1789–1797. |
Ludovico Manin (posljednji) | |||||||||
| Zakonodavstvo | ||||||||||
Mletačka Republika (italijanski: Repubblica di Venezia; venecijanski: Repùblica Vèneta) bila je srednjevjekovna aristokratska republika sa sjedištem u Veneciji. Nakon sticanja nezavisnosti od Bizantijskog carstva u 7. stoljeću, počela se naglo razvijati i jačati zahvaljujući razvitku trgovine. U težnji za ekspanzijom prema istoku, postala je veliki neprijatelj Bizantijskog carstva i glavni učesnik u njegovom rušenju 1204. godine.
Od 11. do 13. vijeka, Mletačka Republika je proširila svoju vlast na Lombardiju, Dalmaciju, Peloponez, Kretu, Kipar i Egejska ostrva, a u 15. stoljeću na Padovu, Vicenzu, Veronu, Bresciu i Bergamo. Veliku korist je izvukla tokom Četvrtog krstaškog rata kada je dobila dio Konstantinopolja, jonska ostrva i neograničeno pravo trgovine. U periodu od 1205. do 1358. godine, njenu vrhovnu vlast je priznao i grad Dubrovnik. Tada je bila na vrhuncu moći i kao najveća pomorska sredozemna sila nazivana "gospodaricom mora".
Opadanje njene moći, kao i moći svih trgovačkih gradova u Sredozemnom moru, započelo je u 16. vijeku otkrićem Amerike i pomorskog puta za Indiju, jer su se pomorski putevi i svjetska trgovina pomjerili sa Sredozemnog mora na Atlantski okean. Nakon gubitka istočnih posjeda od Osmanlijskog carstva, nezavisnost gubi Kampoformijskim mirom 1797. godine, kada je Napoleon I Bonaparta ustupa Austriji.
Vladari
[uredi | uredi izvor]Na čelu Mletačke Republike stajao je dužd, čiji je simbol moći bio zlatni krilati lav. Popis mletačkih vladara je podugačak, a gotovo svaki od njih ostavio je svoj trag u bogatoj i raznolikoj kulturnoj i civilizacijskoj historiji venecijanske republike.
- Paolo Lucio Anafesto (697)
- Marcello Tegalliano (717)
- Orso Ipato (726)
- Teodato Ipato (742)
- Galla Lupanio (755)
- Domenico Monegario (756)
- Maurizio Galbaio (764)
- Giovanni Galbaio (787)
- Obelerio Antenoreo (804)
- Angelo Participazio (809)
- Giustiniano Participazio (827)
- Giovanni I Participazio (829)
- Pietro Tradonico (837)
- Orso I Participazio (864)
- Giovanni II Participazio (881)
- Pietro I Candiano (887)
- Pietro Tribuno (888)
- Orso II Participazio (912)
- Pietro II Candiano (932)
- Pietro Partcipazio (939)
- Pietro III Candiano (942)
- Pietro IV Candiano (959)
- Pietro I Oseolo (976)
- Vitale Candiano (978)
- Tribuno Memmo (979)
- Pietro II Oseolo (991)
- Ottone Orseolo (1009)
- Pietro Barbolano (1026)
- Domenico Flabanico (1032)
- Domenico Contarini (1043)
- Domenico Selvo (1071)
- Vital Faliero de' Doni (1084)
- Vital I Michele (1096)
- Ordelafo Faliero (1102)
- Domenico Michele (1117)
- Pietro Polani (1130)
- Domenico Morosini (1148)
- Vital II Michele (1156)
- Sebastian Ziani (1172)
- Orio Mastropiero (1178)
- Enrico Dandolo (1192)
- Pietro Ziani (1205)
- Jacopo Tiepolo (1229)
- Marino Morosini (1249)
- Reniero Zeno (1252)
- Lorenzo Tiepolo (1268)
- Jacopo Contarini (1275)
- Giovanni Dandolo (1280)
- Pietro Gradenigo (1289)
- Marino Zorzi (1311)
- Giovanni Soranzo (1312)
- Francesco Dandolo (1328)
- Bartolomeo Gradenigo (1339)
- Andrea Dandolo (1342)
- Marino Faliero (1354)
- Giovanni Gradenigo (1355)
- Giovanni Delfino (1356)
- Lorenzo Celsi (1361)
- Marco Cornaro (1365)
- Andrea Contarini (1367)
- Michele Morosini (1382)
- Antonio Veniero (1382)
- Michele Steno (1400)
- Tommaso Mocenigo (1413)
- Francesco Foscari (1423)
- Pasqual Malipiero (1457)
- Cristoforo Moro (1462)
- Nicolo Trono (1476)
- Nicolo Marcello (1473)
- Pietro Mocenigo (1474)
- Andrea Vendramino (1476)
- Giovanni Mocenigo (1478)
- Marco Barbarigo (1485)
- Agostin Barbarigo (1486)
- Leonardo Loredano (1501)
- Antonio Grimani (1521)
- Andrea Gritti (1523)
- Pietro Lando (1538)
- Francesco Donato (1545)
- Marcantonio Trivisano (1553)
- Francesco Veniero (1554)
- Lorenzo Priuli (1556)
- Giorolamo Priuli (1559)
- Pietro Loredano (1567)
- Alvise Mocenigo (1570)
- Sebastiano Veniero (1577)
- Nicolo` da Ponte (1578)
- Pasqual Cicogna (1585)
- Marino Grimani (1595)
- Leonardo Donato (1606)
- Marcantonio Memmo (1612)
- Giovanni Bembo (1615)
- Nicolo` Donato (1618)
- Antonio Priuli (1618)
- Francesco Contarini (1623)
- Giovanni Cornaro (1624)
- Nicolo` Contarini (1630)
- Francesco Erizzo (1631)
- Francesco Molino (1646)
- Carlo Contarini (1655)
- Francesco Cornaro (1656)
- Bertuccio Valiero (1656)
- Giovanni Pesaro (1658)
- Domenico Contarini (1659)
- Nicolo` Sagredo (1674)
- Luigi Contarini (1676)
- Marcantonio Giustinian (1683)
- Francesco Morosini (1688)
- Silvestro Valiero (1694)
- Alvise Mocenigo (1700)
- Giovanni Cornaro (1709)
- Sebastiano Mocenigo (1722)
- Carlo Ruzzini (1732)
- Alvise Pisani (1735)
- Pietro Grimani (1741)
- Francesco Loredano (1752)
- Marco Foscarini (1762)
- Alvise Giovanni Mocenigo (1763)
- Paolo Renier (1779)
- Ludovico Manin (1789)
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]