Outokefalie
Outokefalie, van die Griekse woord αὐτοκεφαλία ("met ’n eie hoof"), is die status van ’n hiërargiese Christelike kerk waarvan die biskop of patriarg aan die hoof nie verantwoording hoef te doen aan ’n biskop of patriarg met ’n hoër gesag nie. Dit word veral in die Oosters-Ortodokse Kerk gebruik vir sy vyftien administratief selfregerende kerke, asook in die Oriëntaal-Ortodokse kerke.
Wanneer ’n kerk wat onder ’n ander kerk val, outokefaal word, bly eersgenoemde kerk in volle gemeenskap met die res van die kerke in die groep, maar hy is nie meer ondergeskik aan die tweede kerk nie. So het die Georgies-Ortodokse Kerk in 466 sy outokefalie gekry van die patriargaat van Antiogië, en die Georgiese patriarg is dus sedertdien op gelyke voet met die patriarg van Antiogië. Die Grieks-Ortodokse Kerk van Noord-Amerika is ’n voorbeeld van ’n Oosters-Ortodokse kerk wat nie outokefaal is nie; dit val onder die patriarg van Konstantinopel.
Outonomie
[wysig | wysig bron]Outokefalie is een stap onder outonomie. ’n Kerk wat outonoom is, se hoof (aartsbiskop of patriarg) word deur die patriarg van die moederkerk aangestel, maar is in alle ander opsigte administratief selfregerend. Hoewel outokefaal ook "selfregerend" of "onafhanklik" beteken, kom die woord van die Griekse κεφαλή (kefale, "hoof") en dui dus daarop dat ’n liggaam sy eie hoof het, terwyl outonoom letterlik "selfwetgewend" beteken, van die Griekse woord νόμος (nomos, "wet").
Sien ook
[wysig | wysig bron]- Ortodokse kerke in gemeenskap vir ’n lys van die Oosters-Ortodokse Kerk se outokefale kerke.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Autocephaly, ’n OrthodoxWiki-artikel
- Autocephali Artikel in Catholic Encyclopedia
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
