İçeriğe atla

Nikita Kruşçev

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nikita Sergeyeviç Kruşçev
1961'de Kruşçev
Sovyetler Birliği Komünist Partisi
Merkez Komitesi Birinci Sekreteri
Görev süresi
7 Eylül 1953 - 14 Ekim 1964
Yerine geldiği Josef Stalin
Yerine gelen Leonid Brejnev
Sovyetler Birliği Bakanlar Kurulu Başkanı
Görev süresi
27 Mart 1958 - 14 Ekim 1964
Yerine geldiği Nikolay Bulganin
Yerine gelen Aleksey Kosigin
Kişisel bilgiler
Doğum 15 Nisan 1894(1894-04-15)
Kalinovka, Rus İmparatorluğu
Ölüm 11 Eylül 1971 (77 yaşında)
Moskova, Sovyetler Birliği
Partisi Sovyetler Birliği Komünist Partisi
Evlilik(ler) Yefrosiniya Hruşçeva (1916-1919)
Marusiya Hruşçeva
Nina Hruşçeva
Ödülleri Sovyetler Birliği Kahramanı Sosyalist İşçi Kahramanı Sosyalist İşçi Kahramanı Sosyalist İşçi Kahramanı
Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Lenin Nişanı Suvorov Nişanı (1. sınıf) Kutuzov Nişanı (1. sınıf) Suvorov Nişanı (2. sınıf) Vatanseverlik Savaşı Madalyası (1. sınıf) Kızıl Bayrak İşçi Nişanı
Lenin Barış Ödülü
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı  Sovyetler Birliği
Branşı Kızıl Ordu
Hizmet yılları 1941-1945
Rütbesi Korgeneral
Çatışma/savaşları II. Dünya Savaşı

Nikita Sergeyeviç Kruşçev (Rusça: Никита Сергеевич Хрущёв (telaffuz), d. 17 Nisan 1894, Kalinovka, Ukrayna, Rus İmparatorluğu - ö. 11 Eylül 1971, Moskova), Sovyet devlet adamı ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi Birinci Sekreteri. Doğru okunuşu ve Türkçe yazım kurallarına göre soyadının doğru yazılışı[1] Hruşçov olmasına rağmen, Türkçeye İngilizce Khrushchev kelimesinin okunuşu olan Kruşçev kelimesi geçmiş ve yaygınlık kazanmıştır.

17 Nisan 1894'te Rusya'nın Kalinovka kasabasında dünyaya geldi. Babası maden işçisiydi. Doğduğu köyde öğrenim gördükten sonra ailesiyle birlikte Donetsk Kömür Havzası'ndaki madencilik ve sanayi merkezi Yuzovka'ya geçti. Burada 15 yaşında boru tesisatçısı olarak çalışmaya başladı. 1917 Ekim Devrimi'nden önce işçi örgütlerinde görev aldı. 1918'de Rusya Komünist (Bolşevik) Partisi'ne üye oldu. Ocak 1919'da Kızıl Ordu'ya katıldı. 1922'de Yuzovka'da yeni açılan bir işçi okuluna girerek orta öğrenimle birlikte parti eğitimi gördü. Okuldaki parti komitesinin sekreterliğine getirildi. 1925'te Yuzovka'daki Petrovski-Mariinsk ilçesinin parti sekreteri oldu. Aktif çalışmaları ile parti ileri gelenlerinin dikkatini çekti. Moskova'da toplanan 14. Parti Kongresi'ne katıldı. 1929'da Moskova'daki Stalin Sanayi Akademisi'ne kabul edilerek metalurji öğrenimi gördü. Parti içindeki çalışmalarına da devam eden Kruşçev 1933'te Moskova Bölge Komitesi İkinci Sekreterliği'ne yükseldi. 1935'te Moskova parti örgütünün birinci sekreteri oldu. Komünist Parti'nin 17. Kongre'sinde, Merkez Komitesi'nin tam üyeliğine seçildi. Aynı yıl Yüksek Sovyet Prezidyumu yedek üyeliğine getirildi. 1938'de politbüro aday üyesi oldu. Ertesi yıl politbüronun tam üyesi oldu. 1943'te Stalin'in politik temsilcisi olarak Stalingrad Kuşatması'nda Sovyet Kuvvetleri'ne komuta etti. 1944'te Ukrayna Meclisinin başkanlığına getirildi. 1946'da meydana gelen büyük kıtlık sırasında gıda maddelerinin dağıtımında Stalin'in isteği doğrultusunda hareket etmediği için bir süre gözden düştü. 1949'da yeniden Moskova parti örgütünün başına getirildi. Aynı zamanda Komünist Parti Merkez Komitesi Sekreteri oldu. 1949-53 döneminde diğer parti yöneticileri gibi sık sık Stalin'in siyasi oyunlarıyla karşılaştı. 1953'te Stalin'in ölümünden sonra Komünist Parti birinci sekreteri oldu. Devlet kurumlarını yöneten Başbakan Georgi Malenkov ile bir süre rekabet etti. 1955'te Malenkov'u başbakanlıktan uzaklaştırarak yerine kendi adayı Nikolay Bulganin'i getirdi.

Mayıs 1955'te ilk dış gezisini Bulganin'le birlikte Yugoslavya'ya yaptı. Daha sonra, Cenevre, Afganistan ve Hindistan'a yaptığı gezilerde dışa dönük ve esnek bir politika izlediğini gösterdi. Şubat 1956'da Moskova'da toplanan 20. Parti Kongresinde yaptığı Gizli Söylev'de iktidarın tek kişide toplanmasını eleştirerek Stalin'i acımasızlık, hoşgörüsüzlük ve iktidarı kötüye kullanmakla suçladı. Stalin'in yanılmaz lider imajını yıkmaya yönelik bir Stalincilikten uzaklaşma kampanyası başlattı. Bu süreç ve politika destalinizasyon olarak adlandırıldı ve tarihe geçti. Binlerce siyasi tutukluyu serbest bıraktı. Bu dönem aynı zamanda Kruşçev çözülmesi olarak da anılmaktadır. Stalincilikten arınma hareketi Doğu Avrupa'daki sosyalist ülkelerde de önemli gelişmelere yol açtı. Polonya ve Macaristan'da ayaklanmalar meydana geldi. Doğu Avrupa'daki bu gerginlikler Kruşçev'e karşı muhalefetin güçlenmesine sebep oldu. 1957'de Kruşçev'in görevden uzaklaştırılması gündeme geldi. Politbüroda yapılan bir oylama aleyhine sonuçlandıysa da kendisinin Merkez Komitesi tarafından seçildiğini ve ancak bu organın görevden alabileceğini söyleyip Moskova'ya çağırmış olduğu Merkez Komitesi üyeleriyle hemen toplantıya geçerek görevde kalmayı başardı. 1958'de başbakanlığı da üstlendi. 1959'da 21. Parti Kongresi'nde kapitalist ülkelerle barışçıl bir yarış içinde olmayı önerdi. 1958 yılında ABD ile SSCB arasında imzalanan kültürel bir anlaşma sonucu 1959'da karşılıklı olarak her iki ülkede açılan sergilerden Moskova'da yapılan ikincisi sırasında ABD Başkan Yardımcısı Richard Nixon ile ünlü Mutfak Tartışması'nı yaptı. ABD'ye yaptığı ziyaret sonrasında Mayıs 1960'ta iki ülke liderinin Paris'te yaptığı zirveye katıldı.

1961'de ABD Başkanı John F. Kennedy ile Viyana'da yapılan zirve toplantısına katıldı. Bu görüşmeden kısa süre sonra Berlin Duvarı inşa edildi. 1962'de Küba'ya orta menzilli füzeler yerleştirmeye girişti. ABD ile uzlaşmaya varılması üzerine füzeleri kaldırmayı kabul etti. Bu uzlaşma sebebiyle Çin ile SSCB'nin arası açıldı. Çin lideri Mao Zedong (Tse Tung) tarafından sert bir şekilde eleştirilen Kruşçev ihtiyaç maddelerinin karşılanması yönünde halktan gelen baskıları ve aydınların düşünce özgürlüklerinin genişletilmesi yönündeki isteklerini dikkate aldı. Fakat yönetimdeki gücünün azalacağı endişesiyle bilim insanlarına ve aydınlara karşı sert önlemlere de başvurdu. 1958'de Boris Pasternak'ın Nobel Edebiyat Ödülü'nü almasına izin vermedi.

Dış politikada hem sosyalist, hem kapitalist ülkelerle ilişkilerin geliştirilmesi için çaba gösteren Kruşçev konvansiyonel silahları azaltarak nükleer füzeleri geliştirme çabaları nedeniyle Sovyet askeri yetkililerinin sert muhalefetine hedef oldu. Uyguladığı tarım politikasında başarısız oldu.

SBKP Merkez Komitesi Sekreteri Mihail Suslov, Kruşçev'in politikalarının giderek kritik bir hale geldiğini, uzlaşmaz tavır sergilediğini ve Stalin dönemindeki parti üyelerinin çoğunu tasfiye etmeye çalıştığını fark ederek Kruşçev'e karşı muhalefeti örgütledi. Dış politikada da ikili arasında ciddi anlaşmazlıklar ortaya çıktı. Kruşçev'in ABD ile ilişkilerin geliştirilmesi politikasına karşı Suslov Yugoslavya ile yakınlaşmanın doğru olacağını savunuyordu. Destalinizasyonun yıkıcı bir nitelik kazandığını ve ekonomide sosyalist ilkelerin tersine hareket edildiğini söylüyordu. Kruşçev'e karşı Mihail Suslov önderliğinde Moskova hizbi olarak adlandırılan muhalefet hareketi gittikçe güçlendi. 1960 yılında yaşanan U-2 krizi ve 1962'deki Küba Füze Krizi genel sekreterin gücünü büyük ölçüde zayıflattı. SBKP Merkez Komitesi Sekreteri Mihail Suslov 1964'te Kruşçev'in görevden alınması teklifinde bulundu. 14 Ekim 1964'te yapılan Merkez Komitesi toplantısında Kruşçev ileri yaşı ve bozulan sağlığı nedeniyle Komünist Parti genel sekreterliğinden istifa ettiğini açıkladı.

11 Eylül 1971'de Moskova'da öldü. Ölümü halka 48 saat geçtikten sonra haber verildi. Devlet töreni yapılmadan Moskova'da Novodeviçiy Manastırı Mezarlığı'na gömüldü.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Yabancı Özel Adların Yazılışı". TDK. 20 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2020. 
Siyasi görevi
Önce gelen:
Josef Stalin
Sovyetler Birliği Komünist Partisi
Merkez Komitesi Birinci Sekreteri

1953-1964
Sonra gelen:
Leonid Brejnev
Önce gelen:
Nikolay Bulganin
Sovyetler Birliği Bakanlar Kurulu Başkanı
1958-1964
Sonra gelen:
Aleksey Kosigin