Duhovnik

Duhovnik, "svešteno lice" mirskog (svjetovnog) ili monaškog (kaluđerskog) reda, koje može obavljati određene vjerske službe i obrede. Sveštenik, svećenik je onaj što je uveden u red crkvenih službenika po crkvenim propisima i koji služi i vrši vjerske obrede. Misnik je onaj što može misu čitati, katolički svećenik. Pop je svjetovni sveštenik. Paroh, župnik, plovan je glavni sveštenik jedne crkvene opštine; prvi je pravoslavni, drugi i treći katolički. Pastor je protestantski paroh. Hodža je sveštenik muslimanski, rabin jevrejski. Kaluđer, monah, redovnik je sveštenik koji živi u manastiru odn. samostanu i ne ženi se; prvi i drugi pravoslavni, treći katolički (ne žene se ni župnici, za razliku od paroha); Otac je opšti naziv koji se upotrebljava za "svešteno lice" oba reda, svjetovnog i monaškog, u narodnom govoru i obraćanju.

---

Izvor:

• Miodrag S. Lalević: "Sinonimi i srodne reči srpskohrvatskoga jezika", Beograd, 1974.