Cheshire
Cheshire (arhaično County Palatine of Chester, čita se Češir), kog vlastiti stanovnici iz milja zovu Ches, jedna je od engleskih ceremonijalnih grofovija i nema nikakvu administrativnu funkciju. Cheshir je danas geografski pojam poznat po istoimenom siru.
Cheshire
| |
|---|---|
| |
| U sastavu | Engleske |
| Upravni oblik | grofovija |
| Glavni grad | Chester |
| Lord namjesnik Šerif |
Thomas David Briggs Martin Beaumon |
| Površina | 2343 km² |
| Stanovništvo | 1.028.600 |
| Gustoća | 439 stanovnika na km² |
Geografija
urediCheshire leži u regiji Sjeverozapadne Engleske, na sjeveru graniči s Merseysideom i Velikim Manchester, na istoku s Derbyshirem, na juga sa Staffordshirem i Shropshirem, te na zapada s Walesom. Nekadašnji administrativni centar i neformalna prijestolnica je Chester a najveći grad Warrington.
Prirodna granica na sjeverozapadu su estuariji rijeka Dee i Mersey, a sa sjevera ga omeđuje masiv Pennines, u kom se nalazi nacionalni park Peak District.[1]
Nakon administrativne reforme provedene 2009. Cheshir je podjeljen na dva borougha; Cheshire East i Cheshire West and Chester, i dvije unitarne jedinice; Halton i Warrington.[1]
Sve dotad (kad je imao administrativnu funkciju) bio je podjeljen na šest borougha; Chester, Congleton, Crewe and Nantwich, Ellesmere Port and Neston, Macclesfield i Vale Royal.[1]
Kako Cheshir leži u gusto naseljenom dijelu Engleske, pod njega spadaju i kvartovi gradova južno od rijeke Mersey, a to su Oldham, Tameside, Stockport, Manchester i Trafford koji inače administrativno podpadaju pod Greater Manchester.[1]
Najveći dio Cheshira leži na podlozi od trijaskog pješčenjaka i lapora, od kog su podignute brojne kuće i crkve, pa zbog tog imaju karakterističnu crkvenkastu boju. S druge strane Cheshirska ravnica prošarana vijugavim rijekama i malim jezerima (mares), leži na vrlo šarolikom tlu od glacijalne gline, pjeska do šljunka.[1]
Historija
urediPo Cheshiru ima dosta ostataka gradina iz brončanog i željeznog doba, podignutih po šumovitom pješčenjaku Srednječeširskog grebena koji je i vododjelnica između sliva rijeka Dee na zapadu i Weaver i Dane na istoku.[1]
Rimljani su oko 71. izgradili legionarsku fortifikaciju Deva, kao bazu za osvajanje sjevernog Walesa, ali i za obranu sjeverozapada. Nakon odlaska Rimljana puna četiri vijeka, domicilno keltsko stanovništvo odoljevalo je svim nasrtajima na taj kraj, sve do 830. kad su ga zauzeli Anglosaksonci i uklopili u svoje Kraljevstvo Mercija. Tokom 9. i 10. vijeka - Vikinzi su zauzeli poluotok Wirral, istovremeno kad se prvi put u historiji spominje Cheshire kao jedna od grofovija Kraljevstva Mercija.[1]
Cheshir je krajem srednjeg vijeka uživao stanovitu slobodu, pošteđen samovolje feudalaca, jer je bio pod direktnom vlašću kralja. Ipak su stanovnici učestvovali u buni protiv kralja koju je poveo Henry Percy (Hotspur), a u vrijeme Ratova dviju ruža od 1403. bore se na strani Dinastije Lancaster.[1]
Od 17. do 18. vijeka, gradovi Northwich, Middlewich i Nantwich napredovali su zahvaljujući eksploataciji kamene soli. Tokom 18. vijeka su brojni gradovi Cheshira, poput onih iz susjednog Lancashira, izrasli su u centre tekstilne industrije. Congleton i Macclesfield specijalizirali su se za tkanje svile, dok su ostali gradovi tkali pamuk. Grad Crewe je tokom 19. vijeka izrastao u centar specijaliziran za željeznicu.[1]
Širenje industrijske zone Manchestera po sjeveroistočnom Cheshiru, kao i proširenje liverpoolske luke na poluotok Wirral, uz razvoj kemijske industrije u 19. vijeku, učvrstili su položaj Cheshira, kao jednog od vodećih britanskih industrijskih krajeva.[1]