Przejdź do zawartości

Mikaela Shiffrin

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikaela Shiffrin
Ilustracja
Mikaela Shiffrin (2016)
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1995
Vail

Klub

Burke Mountain Academy

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

11.03 2011, Špindlerův Mlýn
(DNQ1 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

27.11 2011, Aspen
(8. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

29.12 2011, Lienz
(3. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Soczi 2014 Slalom
złoto Pjongczang 2018 Gigant
srebro Pjongczang 2018 Superkombinacja
Mistrzostwa świata
złoto Schladming 2013 Slalom
złoto Vail/Beaver Creek 2015 Slalom
złoto Sankt Moritz 2017 Slalom
złoto Åre 2019 Supergigant
złoto Åre 2019 Slalom
złoto Cortina d’Ampezzo 2021 Superkombinacja
złoto Courchevel/Méribel 2023 Gigant
srebro Sankt Moritz 2017 Gigant
srebro Cortina d’Ampezzo 2021 Gigant
srebro Courchevel/Méribel 2023 Supergigant
srebro Courchevel/Méribel 2023 Slalom
brąz Åre 2019 Gigant
brąz Cortina d’Ampezzo 2021 Supergigant
brąz Cortina d’Ampezzo 2021 Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Crans-Montana 2011 Slalom
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2016/2017
Kryształowa Kula
2017/2018
Kryształowa Kula
2018/2019
Kryształowa Kula
2021/2022
Kryształowa Kula
2022/2023
2. miejsce
2019/2020
3. miejsce
2023/2024
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2012/2013
Mała Kryształowa Kula
2013/2014
Mała Kryształowa Kula
2014/2015
Mała Kryształowa Kula
2016/2017
Mała Kryształowa Kula
2017/2018
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
Mała Kryształowa Kula
2022/2023
Mała Kryształowa Kula
2023/2024
2. miejsce
2019/2020
2. miejsce
2020/2021
2. miejsce
2021/2022
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
Mała Kryształowa Kula
2022/2023
2. miejsce
2016/2017
2. miejsce
2020/2021
3. miejsce
2014/2015
3. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2019/2020
3. miejsce
2021/2022
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
3. miejsce
2021/2022
Strona internetowa

Mikaela Pauline Shiffrin (ur. 13 marca 1995 w Vail) – amerykańska narciarka alpejska, dwukrotna mistrzyni olimpijska, siedmiokrotna mistrzyni świata i pięciokrotna zdobywczyni Pucharu Świata. Od marca 2023 roku rekordzistka pod względem liczby zwycięstw w Pucharze Świata. Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tego sportu. Jako jedyna zawodniczka w historii narciarstwa alpejskiego zwyciężyła w sześciu konkurencjach (slalom, zjazd, gigant, kombinacja, supergigant, slalom równoległy), nie zdołała wygrać jedynie w gigancie równoległym.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Specjalizuje się w slalomie i gigancie. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 16 listopada 2010 roku w Copper Mountain, gdzie w zawodach FIS Race była osiemnasta w gigancie. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, gdzie zdobyła brązowy medal w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, jednak rywalizacji w slalomie nie ukończyła, a w gigancie była dwudziesta.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 11 marca 2011 roku w Szpindlerowym Młynie, gdzie nie ukończyła giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła osiem miesięcy później, 27 listopada 2011 roku w Aspen, gdzie była ósma w slalomie. Niedługo potem, 29 grudnia 2011 roku w Lienzu po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. Swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ odniosła 20 grudnia 2012 roku w Åre, gdzie była najlepsza w slalomie. W sezonie 2012/2013 była piąta w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobyła Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomu zwyciężyła również w sezonie 2013/2014.

W 2013 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Schladming, zdobywając złoty medal w slalomie[1]. Miała wtedy dokładnie 17 lat i 340 dni, co czyni ją trzecią najmłodszą mistrzynią świata w historii (młodsze od niej były tylko Esmé MacKinnon na MŚ 1931 oraz Hanni Wenzel na MŚ 1974). Na tych samych mistrzostwach była też szósta w gigancie[2]. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi również zwyciężyła w slalomie[3]. Została tym samym najmłodszą alpejką w historii, która wywalczyła złoty medal olimpijski w tej konkurencji[4]. Trzy dni wcześniej była piąta w slalomie gigancie[5].

W kolejnym sezonie (2014/2015) potwierdziła swoją dominację w slalomie, zdobywając złoty medal na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek[6]. Ponadto po raz trzeci z rzędu triumfowała w klasyfikacji Pucharu Świata w tej dyscyplinie. Odniosła też swoje pierwsze zwycięstwo w slalomie gigancie, wygrywając tę konkurencję 25 października 2014 roku w Sölden. 28 listopada 2015 roku wygrała slalom w Aspen z przewagą 3,07 sekundy co jest rekordem tej konkurencji w historii Pucharu Świata[7].

W grudniu 2015 roku, podczas treningu przed zawodami w Åre, doznała kontuzji więzadła pobocznego, co wykluczyło ją ze startów na dwa miesiące. Wróciła do PŚ w lutym 2016 roku, wygrywając slalom w Crans Montana[8].

Na rozgrywanych w lutym 2017 roku mistrzostwach świata w Sankt Moritz zdobyła srebrny medal w gigancie, przegrywając tylko z Francuzką Tessą Worley[9]. Dwa dni później wywalczyła swój trzeci złoty medal w slalomie[10]. Sezon 2016/2017 zakończyła zdobyciem Kryształowej Kuli w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata oraz zwycięstwem w klasyfikacji slalomu.

W grudniu 2017 roku odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w zjeździe (w zaledwie czwartym starcie w tej konkurencji Pucharu Świata). Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu (2018) zdobyła złoty medal w gigancie, wyprzedzając Norweżkę Ragnhild Mowinckel i Włoszkę Federicę Brignone[11]. Kilka dni później nie stanęła na podium w slalomie – będąca faworytką tej konkurencji Amerykanka wymiotowała przed startem i ostatecznie zajęła 4. miejsce[12]. Do zdobycia brązowego medalu zabrakło jej 0,08 sekundy[13]. W swoim trzecim starcie na tych igrzyskach zdobyła srebrny medal w kombinacji, przegrywając tylko z Michelle Gisin ze Szwajcarii[14].

W sezonach 2017/2018 i 2018/2019 ponownie zwyciężała w klasyfikacji generalnej. Łącznie 39 razy stawała na podium, odnosząc odpowiednio 12 i 17 zwycięstw. Rok później wygrała klasyfikacje slalomu, giganta i supergiganta. Odnosząc 17 zwycięstw w zawodach sezonu 2018/2019 pobiła 30-letni rekord Vreni Schneider (14 zwycięstw w sezonie 1988/89)[15]. Na rozgrywanych w lutym 2019 roku mistrzostwach świata w Åre zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w supergigancie, wyprzedzając Włoszkę Sofię Goggię i Szwajcarkę Corinne Suter[16]. Następnie była trzecia w gigancie, plasując się za Słowaczką Petrą Vlhovą i Niemką Viktorią Rebensburg[17]. Dwa dni później zdobyła kolejny złoty medal w slalomie, wyprzedzając Szwedkę Annę Swenn-Larsson i Petrę Vlhovą[18]. Została tym samym pierwszą narciarką w historii, która wygrała czwarty raz z rzędu złoty medal w tej samej dyscyplinie[19].

Sezon 2019/2020 zakończyła na początku lutego 2020 roku, wycofując się z dalszych startów po śmierci ojca[20]. Do tego czasu Shiffrin trzynaście razy stawała na podium, w tym sześc razy na najwyższym stopniu. Ostatecznie została sklasyfikowana na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ, za Federicą Brignone. W klasyfikacji slalomu była druga, a w klasyfikacji giganta trzecia.

Na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku czterokrotnie stawała na podium. W supergigancie była trzecia, za Szwajcarkami: Larą Gut-Behrami i Corinne Suter[21]. Cztery dni później wygrała kombinację, wyprzedzając Petrę Vlhovą i Michelle Gisin[22]. W gigancie była druga, rozdzielając na podium Gut-Behrami i Austriaczkę Katharinę Liensberger[23]. Następnie zajęła trzecie miejsce w slalomie, ulegając Liensberger i Vlhovej[24]. W Pucharze Świata była tym razem czwarta, na podium stawała dziesięć razy. W klasyfiakcjach slalomu i giganta była druga.

Kolejny triumf w klasyfikacji generalnej PŚ odniosła w sezonie 2021/2022. Na podium stanęła 14 razy, odnosząc pięć zwycięstw. 11 stycznia 2022 wygrała w Schladming swój 47. slalom w karierze, dzięki temu pobiła 35-letni rekord Ingemara Stenmarka zwycięstw w ramach jednej konkurencji[25]. W klasyfikacji slalomu była druga, a w klasyfikacjach giganta i supergiganta trzecia. Z igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2022 roku wróciła bez medalu. Nie ukończyła rywalizacji w slalomie[26], gigancie[27] i kombinacji[28]. W rywalizacji drużynowej była czwarta[29], w supergigancie dziewiąta[30], a w zjeździe zajęła osiemnaste miejsce[31].

W sezonie 2022/2023 odniosła czternaście zwycięstw, łącznie osiemnaście razy stając na podium. W klasyfikacji generalnej ponownie zwyciężyła, wygrywając też klasyfikacje slalomu i giganta. 10 marca 2023 wygrała gigant w Åre, czym wyrównała rekord liczby zwycięstw w zawodach Pucharu Świata należący do Ingemara Stenmarka (86), dzień później, po kolejnym zwycięstwie, pobiła ten rekord[32]. Na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w lutym 2023 roku zdobyła trzy medale. Najpierw zdobyła srebro w supergigancie, przegrywając tylko z Włoszką Martą Bassino[33]. W gigancie zdobyła złoty medal, wyprzedzając Federicę Brignone i Ragnhild Mowinckel[34]. Dwa dni później była też druga w slalomie, rozdzielając na podium Kanadyjkę Laurence St-Germain i Niemkę Lenę Dürr[35]. W kolejnym sezonie zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Shiffrin prowadziła w tej klasyfikacji aż do przełomu stycznia i lutego 2024, jednak kontuzja kolana odniesiona podczas zjazdu 26 stycznia w Cortinie d’Ampezzo wyeliminowała ją z rywalizacji aż do początku marca[36]. Podczas nieobecności wyprzedziły ją Lara Gut-Behrami i Federica Brignone. Mimo przerwy po raz kolejny zwyciężyła w klasyfikacji slalomu.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka anestezjologa i pielęgniarki. Jej rodzice również byli narciarzami. Ma starszego brata, Taylora[37].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
5. 18 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Gigant 2:36,87 +0,50 Słowenia Tina Maze
1. 21 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Slalom 1:44,54
1. 15 lutego 2018 Korea Południowa Jeongseon Gigant 2:20,02
4. 16 lutego 2018 Korea Południowa Jeongseon Slalom 1:38,63 +0,40 Szwecja Frida Hansdotter
2. 22 lutego 2018 Korea Południowa Jeongseon Superkombinacja 2:20,90 +0,97 Szwajcaria Michelle Gisin
DNF1 7 lutego 2022 Pekin Gigant 1:55,69 - Szwecja Sara Hector
DNF1 9 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,98 - Słowacja Petra Vlhová
9. 11 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:13,51 +0,79 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
18. 15 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:31,87 +2,49 Szwajcaria Corinne Suter
DNF2 17 lutego 2022 Pekin Superkombinacja 2:25,67 - Szwajcaria Michelle Gisin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 14 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:08,06 +2,30 Francja Tessa Worley
1. 16 lutego 2013 Austria Schladming Slalom 1:39,85
5. 10 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Drużynowo  Austria
8. 12 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 +2,47 Austria Anna Fenninger
1. 14 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:38,48
2. 16 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +0,34 Francja Tessa Worley
1. 18 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:37,27
1. 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89
3. 14 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:01,97 +0,38 Słowacja Petra Vlhová
1. 16 lutego 2019 Szwecja Åre Slalom 1:57,05
3. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +0,47 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
1. 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22
2. 18 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 +0,02 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
3. 20 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:39,50 +1,98 Austria Katharina Liensberger
DSQ2 6 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 - Włochy Federica Brignone
2. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +0,11 Włochy Marta Bassino
1. 16 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13
2. 18 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Slalom 1:43,15 +0,57 Kanada Laurence St-Germain
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNS1 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27 - Szwecja Sara Hector
3. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:40,32 +0,95 Austria Jessica Depauli
DNF2 1 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:41,19 - Austria Stephanie Brunner
20. 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:40,02 +3,11 Norwegia Ragnhild Mowinckel

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce   Razem  
2011/2012 - - 1 1
2012/2013 4 - 3 7
2013/2014 5 2 1 8
2014/2015 6 - 2 8
2015/2016 5 1 - 6
2016/2017 11 2 1 14
2017/2018 12 2 4 18
2018/2019 17 2 2 21
2019/2020 6 3 4 13
2020/2021 3 4 3 10
2021/2022 5 6 3 14
2022/2023 14 3 1 18
2023/2024 9 2 3 14
Suma 97 27 28 152

Klasyfikacje kryształowych kul

[edytuj | edytuj kod]
Sezon
Wiek Klasyfikacja generalna Slalom Gigant
Super
Gigant
Zjazd Kombinacja Równoległe
2012 16 43 17 49
2013 17 5 1 19
2014 18 6 1 7
2015 19 4 1 3
2016 20 10 4 21 39 23
2017 21 1 1 2 24 36 6
2018 22 1 1 3 28 5
2019 23 1 1 1 1 25
2020 24 2 2 3 7 5 20
2021 25 4 2 2
2022 26 1 2 3 3 26
2023 27 1 1 1 7 12
2024 28 3 1 5 29 22
Stan na 23 marca 2023

Zwycięstwa w zawodach PŚ

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwecja Åre20 grudnia 2012 (slalom)
  2. Chorwacja Zagrzeb4 stycznia 2013 (slalom)
  3. Austria Flachau15 stycznia 2013 (slalom)
  4. Szwajcaria Lenzerheide16 marca 2013 (slalom)
  5. Finlandia Levi16 listopada 2013 (slalom)
  6. Włochy Bormio5 stycznia 2014 (slalom)
  7. Austria Flachau14 stycznia 2014 (slalom)
  8. Szwecja Åre8 marca 2014 (slalom)
  9. Szwajcaria Lenzerheide15 marca 2014 (slalom)
  10. Austria Sölden25 października 2014 (gigant)[38]
  11. Austria Kühtai29 grudnia 2014 (slalom)
  12. Chorwacja Zagrzeb4 stycznia 2015 (slalom)
  13. Słowenia Maribor22 lutego 2015 (slalom)
  14. Szwecja Åre14 marca 2015 (slalom)
  15. Francja Méribel21 marca 2015 (slalom)
  16. Stany Zjednoczone Aspen28 listopada 2015 (slalom)
  17. Stany Zjednoczone Aspen29 listopada 2015 (slalom)
  18. Szwajcaria Crans-Montana15 lutego 2016 (slalom)
  19. Słowacja Jasná6 marca 2016 (slalom)
  20. Szwajcaria St. Moritz19 marca 2016 (slalom)
  21. Finlandia Levi12 listopada 2016 (slalom)
  22. Stany Zjednoczone Killington27 listopada 2016 (slalom)
  23. Włochy Sestriere11 grudnia 2016 (slalom)
  24. Austria Semmering27 grudnia 2016 (gigant)
  25. Austria Semmering28 grudnia 2016 (gigant)
  26. Austria Semmering29 grudnia 2016 (slalom)
  27. Słowenia Maribor8 stycznia 2017 (slalom)
  28. Szwecja Sztokholm31 stycznia 2017 (slalom równoległy)
  29. Szwajcaria Crans-Montana26 lutego 2017 (kombinacja)
  30. Stany Zjednoczone Squaw Valley10 marca 2017 (gigant)
  31. Stany Zjednoczone Squaw Valley11 marca 2017 (slalom)
  32. Stany Zjednoczone Killington26 listopada 2017 (slalom)
  33. Kanada Lake Louise2 grudnia 2017 (zjazd)
  34. Francja Courchevel19 grudnia 2017 (gigant)
  35. Francja Courchevel20 grudnia 2017 (slalom równoległy)
  36. Austria Lienz28 grudnia 2017 (slalom)
  37. Norwegia Oslo1 stycznia 2018 (slalom równoległy)
  38. Chorwacja Zagrzeb3 stycznia 2018 (slalom)
  39. Słowenia Kranjska Gora6 stycznia 2018 (gigant)
  40. Słowenia Kranjska Gora7 stycznia 2018 (slalom)
  41. Austria Flachau9 stycznia 2018 (slalom)
  42. Niemcy Ofterschwang10 marca 2018 (slalom)
  43. Szwecja Åre17 marca 2018 (slalom)
  44. Finlandia Levi17 listopada 2018 (slalom)
  45. Stany Zjednoczone Killington25 listopada 2018 (slalom)
  46. Kanada Lake Louise2 grudnia 2018 (supergigant)
  47. Szwajcaria St. Moritz8 grudnia 2018 (supergigant)
  48. Szwajcaria St. Moritz9 grudnia 2018 (slalom równoległy)
  49. Francja Courchevel21 grudnia 2018 (gigant)
  50. Francja Courchevel22 grudnia 2018 (slalom)
  51. Austria Semmering29 grudnia 2018 (slalom)
  52. Chorwacja Zagrzeb5 stycznia 2019 (slalom)
  53. Włochy Kronplatz15 stycznia 2019 (gigant)
  54. Włochy Cortina d’Ampezzo20 stycznia 2019 (supergigant)
  55. Słowenia Maribor1 lutego 2019 (gigant)[39]
  56. Słowenia Maribor2 lutego 2019 (slalom)
  57. Szwecja Sztokholm19 lutego 2019 (slalom równoległy)
  58. Czechy Szpindlerowy Młyn9 marca 2019 (slalom)
  59. Andora Soldeu16 marca 2019 (slalom)
  60. Andora Soldeu17 marca 2019 (gigant)
  61. Finlandia Levi23 listopada 2019 (slalom)
  62. Stany Zjednoczone Killington1 grudnia 2019 (slalom)
  63. Austria Lienz28 grudnia 2019 (gigant)
  64. Austria Lienz29 grudnia 2019 (slalom)
  65. Bułgaria Bansko24 stycznia 2020 (zjazd)
  66. Bułgaria Bansko26 stycznia 2020 (supergigant)
  67. Francja Courchevel14 grudnia 2020 (gigant)
  68. Austria Flachau12 stycznia 2021 (slalom)
  69. Słowacja Jasná6 marca 2021 (slalom)
  70. Austria Sölden23 października 2021 (gigant)
  71. Stany Zjednoczone Killington28 listopada 2021 (slalom)
  72. Francja Courchevel21 grudnia 2021 (gigant)
  73. Austria Schladming11 stycznia 2022 (slalom)
  74. Francja Courchevel16 marca 2022 (zjazd)
  75. Finlandia Levi19 listopada 2022 (slalom)
  76. Finlandia Levi20 listopada 2022 (slalom)
  77. Szwajcaria St. Moritz18 grudnia 2022 (supergigant)
  78. Austria Semmering27 grudnia 2022 (gigant)
  79. Austria Semmering28 grudnia 2022 (gigant)
  80. Austria Semmering29 grudnia 2022 (slalom)
  81. Chorwacja Zagrzeb4 stycznia 2023 (slalom)
  82. Słowenia Kranjska Gora8 stycznia 2023 (gigant)
  83. Włochy Kronplatz24 stycznia 2023 (gigant)
  84. Włochy Kronplatz25 stycznia 2023 (gigant)
  85. Czechy Szpindlerowy Młyn28 stycznia 2023 (slalom)
  86. Szwecja Åre10 marca 2023 (gigant)
  87. Szwecja Åre11 marca 2023 (slalom)
  88. Andora Soldeu19 marca 2023 (gigant)
  89. Finlandia Levi12 listopada 2023 (slalom)
  90. Stany Zjednoczone Killington26 listopada 2023 (slalom)
  91. Szwajcaria St. Moritz9 grudnia 2023 (zjazd)
  92. Austria Lienz28 grudnia 2023 (gigant)
  93. Austria Lienz29 grudnia 2023 (slalom)
  94. Austria Flachau16 stycznia 2024 (slalom)
  95. Słowacja Jasná21 stycznia 2024 (slalom)
  96. Szwecja Åre10 marca 2024 (slalom)
  97. Austria Saalbach16 marca 2024 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Lienz29 grudnia 2011 (slalom) – 3. miejsce
  2. Finlandia Levi10 listopada 2012 (slalom) – 3. miejsce
  3. Rosja Moskwa29 stycznia 2013 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  4. Niemcy Ofterschwang10 marca 2013 (slalom) – 3. miejsce
  5. Stany Zjednoczone Beaver Creek1 grudnia 2013 (gigant) – 2. miejsce
  6. Austria Lienz28 grudnia 2013 (gigant) – 3. miejsce
  7. Austria Lienz29 grudnia 2013 (slalom) – 2. miejsce
  8. Austria Kühtai28 grudnia 2014 (gigant) – 3. miejsce
  9. Austria Flachau13 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  10. Austria Sölden24 października 2015 (gigant) – 2. miejsce
  11. Austria Sölden22 października 2016 (gigant) – 2. miejsce
  12. Austria Flachau10 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  13. Stany Zjednoczone Aspen18 marca 2017 (slalom) – 2. miejsce
  14. Finlandia Levi11 listopada 2017 (slalom) – 2. miejsce
  15. Stany Zjednoczone Killington25 listopada 2017 (gigant) – 2. miejsce
  16. Kanada Lake Louise1 grudnia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  17. Austria Lienz29 grudnia 2017 (gigant) – 3. miejsce
  18. Włochy Cortina d’Ampezzo19 stycznia 2018 (zjazd) – 3. miejsce
  19. Niemcy Ofterschwang9 marca 2018 (gigant) – 3. miejsce
  20. Austria Sölden27 października 2018 (gigant) – 3. miejsce
  21. Norwegia Oslo1 stycznia 2019 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  22. Austria Flachau8 stycznia 2019 (slalom) – 2. miejsce
  23. Czechy Szpindlerowy Młyn8 marca 2019 (gigant) – 3. miejsce
  24. Austria Sölden26 października 2019 (gigant) – 2. miejsce
  25. Stany Zjednoczone Killington30 listopada 2019 (gigant) – 3. miejsce
  26. Kanada Lake Louise7 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  27. Szwajcaria St. Moritz14 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
  28. Chorwacja Zagrzeb4 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  29. Austria Flachau14 stycznia 2020 (slalom) – 3. miejsce
  30. Włochy Sestriere18 stycznia 2020 (gigant) – 3. miejsce
  31. Finlandia Levi21 listopada 2020 (slalom) – 2. miejsce
  32. Austria Semmering29 grudnia 2020 (slalom) – 3. miejsce
  33. Słowacja Jasná7 marca 2021 (slalom) – 3. miejsce
  34. Szwecja Åre12 marca 2021 (slalom) – 3. miejsce
  35. Szwecja Åre13 marca 2021 (slalom) – 2. miejsce
  36. Szwajcaria Lenzerheide20 marca 2021 (slalom) – 2. miejsce
  37. Szwajcaria Lenzerheide21 marca 2021 (gigant) – 2. miejsce
  38. Finlandia Levi20 listopada 2021 (slalom) – 2. miejsce
  39. Finlandia Levi21 listopada 2021 (slalom) – 2. miejsce
  40. Szwajcaria St. Moritz11 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  41. Szwajcaria St. Moritz12 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  42. Francja Courchevel22 grudnia 2021 (gigant) – 2. miejsce
  43. Chorwacja Zagrzeb4 stycznia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  44. Szwajcaria Lenzerheide5 marca 2022 (supergigant) – 2. miejsce
  45. Szwecja Åre11 marca 2022 (gigant) – 3. miejsce
  46. Francja Courchevel17 marca 2022 (supergigant) – 2. miejsce
  47. Włochy Sestriere11 grudnia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  48. Austria Flachau10 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
  49. Czechy Szpindlerowy Młyn29 stycznia 2023 (slalom) – 2. miejsce
  50. Andora Soldeu18 marca 2023 (slalom) – 3. miejsce
  51. Stany Zjednoczone Killington25 listopada 2023 (gigant) – 3. miejsce
  52. Kanada Mont-Tremblant2 grudnia 2023 (gigant) – 3. miejsce
  53. Kanada Mont-Tremblant3 grudnia 2023 (gigant) – 3. miejsce
  54. Francja Courchevel21 grudnia 2023 (slalom) – 2. miejsce
  55. Słowacja Jasná20 stycznia 2024 (gigant) – 2. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Schladming (AUT) World Championships Women's Slalom February 16, 2013, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  2. Schladming (AUT) World Championships Women's Giant Slalom February 14, 2013, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  3. Sochi (RUS) Olympic Winter Games Women's Slalom February 21, 2014, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  4. Soczi 2014: Mikaela Shiffrin złotą medalistką, „przegladsportowy.onet.pl” [dostęp 2024-03-23] (pol.).
  5. Sochi (RUS) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 18, 2014, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  6. Vail / Beaver Creek (USA) World Championships Women's Slalom February 14, 2015, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  7. Shiffrin claims historic win in Aspen SL. fis-ski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-18)]. (ang.).
  8. Rehab Like A Champion: Mikaela Shiffrin's Return To The Slopes, „espn.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  9. St. Moritz (SUI) World Championships Women's Giant Slalom February 16, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  10. St. Moritz (SUI) World Championships Women's Slalom February 18, 2017, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  11. PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 15, 2018, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  12. PjongCzang 2018: sensacja w slalomie. Złota Frida Hansdotter, Mikaela Shiffrin poza podium [online], polskieradio.pl [dostęp 2018-02-20] (ang.).
  13. PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Slalom February 16, 2018, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  14. PyeongChang (KOR) Olympic Winter Games Women's Alpine combined February 22, 2018, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  15. The remarkable story of Mikaela Shiffrin’s record-smashing stats, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  16. Are (SWE) World Championships Women's Super G February 05, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  17. Are (SWE) World Championships Women's Giant Slalom February 14, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  18. Are (SWE) World Championships Women's Slalom February 16, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  19. Mikaela Shiffrin makes history with fourth straight slalom gold, „cnn.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  20. Mikaela Shiffrin’s father, Jeff Shiffrin, dies unexpectedly at 65, „vaildaily.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  21. Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Super G February 11, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  22. Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Alpine combined February 15, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  23. Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Giant Slalom February 18, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  24. Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Women's Slalom February 20, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  25. Mikaela Shiffrin Wins 47th World Cup Slalom Race To Break Record, „teamusa.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  26. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Slalom February 09, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  27. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Giant Slalom February 07, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  28. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Alpine Combined February 17, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  29. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Mixed Team Parallel February 20, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  30. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Super G February 11, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  31. Beijing (CHN) Olympic Winter Games Women's Downhill February 15, 2022, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  32. Mikaela Shiffrin pobiła rekord zwycięstw Ingemara Stenmarka w Pucharze Świata - narciarstwo alpejskie, „eurosport.tvn24.pl” [dostęp 2024-03-23] (pol.).
  33. Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Super G February 08, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  34. Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Giant Slalom February 16, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  35. Courchevel Meribel (FRA) World Championships Women's Slalom February 18, 2023, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  36. Injured Mikaela Shiffrin Recovering With Boyfriend Aleksander Aamodt Kilde, „powder.com” [dostęp 2024-03-23] (ang.).
  37. Gordy Megroz, Groomed for success [online] [dostęp 2016-12-29].
  38. ex aequo z Anną Fenninger
  39. ex aequo z Petrą Vlhovą

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]