niewybuch

niewybuch (język polski)

zardzewiały niewybuch (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. jakiś obiekt zawierający materiał wybuchowy, który, wbrew oczekiwaniom, po wystrzeleniu i kontakcie z ziemią nie wybuchł; zob. też niewybuch w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niewybuch	niewybuchy
dopełniacz	niewybuchu	niewybuchów
celownik	niewybuchowi	niewybuchom
biernik	niewybuch	niewybuchy
narzędnik	niewybuchem	niewybuchami
miejscownik	niewybuchu	niewybuchach
wołacz	niewybuchu	niewybuchy

przykłady:

(1.1) Powiadają, że pod fundamentami tego domu mogą znajdować się niewybuchy z okresu I wojny światowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) znaleźć / zabezpieczyć / zdetonować niewybuch

synonimy:

(1.1) niewypał

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wybuch mrz, wybuchowiec m, wybuchowość ż, wybuchanie n, wybuchnięcie n

czas. wybuchać ndk., wybuchnąć dk., buchać ndk., buchnąć dk.

przym. wybuchowy, niewybuchły

przysł. wybuchowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie + wybuch

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: