mokrzuteńki

mokrzuteńki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmɔkʃuˈtɛ̃ɲci], AS: [mokšutẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: mokry

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	mokrzuteńki		mokrzuteńka	mokrzuteńkie	mokrzuteńcy	mokrzuteńkie
dopełniacz	mokrzuteńkiego		mokrzuteńkiej	mokrzuteńkiego	mokrzuteńkich
celownik	mokrzuteńkiemu		mokrzuteńkiej	mokrzuteńkiemu	mokrzuteńkim
biernik	mokrzuteńkiego	mokrzuteńki	mokrzuteńką	mokrzuteńkie	mokrzuteńkich	mokrzuteńkie
narzędnik	mokrzuteńkim		mokrzuteńką	mokrzuteńkim	mokrzuteńkimi
miejscownik	mokrzuteńkim		mokrzuteńkiej	mokrzuteńkim	mokrzuteńkich
wołacz	mokrzuteńki		mokrzuteńka	mokrzuteńkie	mokrzuteńcy	mokrzuteńkie

przykłady:

(1.1) Smagany wiatrem i deszczem, ostatnie dwieście metrów przemierzył biegnąc. Mokrzuteńki i zgrzany, zatrzymał się przed kamienicą Wioletty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mokry, mokruteńki, mokrutki, mokrzutki

przysł. mokro

rzecz. mokro n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: