intento

intento (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩn̦.ˈten̦.to]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) próba, podejście

(1.2) intencja, zamiar, zamysł

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od intentar

odmiana:

(1) lm intentos

przykłady:

(1.1) Mi intento de fundar una cooperativa abortó. → Moja próba założenia spółdzielni nie powiodła się.

(1.1) Conseguí aprobar el examen al tercer intento. → Udało mi się zdać egzamin za trzecim podejściem.

(1.2) Las duras represalias por parte del monarca apagaron el intento de rebelión popular. → Surowy odwet ze strony monarchy stłumił zamiar(y) ludowego buntu

(1.2) Sé que no te gusta ir de compras, pero al menos haz el intento. → Wiem, że nie lubisz chodzić na zakupy, ale chociaż spróbuj (zob. kolokacje).

składnia:

kolokacje:

(1.1) intento de asesinato → próba zabójstwa • intento fallido → nieudana próba • al primer / segundo / tercer… intento → za pierwszą / drugą / trzecią… próbą

(1.2) hacer el intento (de + bezokolicznik) → mieć w zamyśle, spróbować (coś zrobić)

synonimy:

(1.1) prueba, tentativa, conato, pot. intentona

(1.2) intención, propósito, designio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. intentar

przym. intencionado, intencional

przysł. intencionadamente, intencionalmente

rzecz. intención ż, intentona ż, intencionalidad ż

związki frazeologiczne:

de intento → celowo, umyślnie

etymologia:

łac. intentus

uwagi:

(1.1) por. vez → raz • wyrażenie idiomatyczne: a la primera / segunda / tercera… (vez) → za pierwszym / drugim / trzecim… razem

źródła:

intento (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uważny, baczny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) intencja, zamiar, zamysł

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: