Wikisłownik

ciemność

ciemność (język polski)

edytuj
 
ciemność (1.1) w mieście
wymowa:
IPA: [ˈt͡ɕɛ̃mnɔɕt͡ɕ], AS: [ćẽmność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan, w którym jest brak światła, jasności; zob. też ciemność w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikciemnośćciemności
dopełniaczciemnościciemności
celownikciemnościciemnościom
biernikciemnośćciemności
narzędnikciemnościąciemnościami
miejscownikciemnościciemnościach
wołaczciemnościciemności
przykłady:
(1.1) W sieni panowała ciemność.
(1.1) Boję się ciemności, dlatego zawsze mam przy sobie latarkę.
(1.1) Ulice pokryły się ciemnością po zachodzie słońca.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciemność istnieje / jest / panuje w czymś/kimś • ciemność otacza / obejmuje coś
synonimy:
(1.1) mrok; przest. ćma, ciemń; gw. (Mazowsze) ćmok[1]
antonimy:
(1.1) jasność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciemnota ż, ciemnica ż, ciemnia ż, zaciemnienie n, ociemniały m, ociemniała ż, zaćmienie n, ćma ż, Ciemniak mrz, ciemno n, ciemniak mos, ciemń ż
czas. ściemniać ndk., ciemnieć ndk.
przym. ciemny, ćmy
przysł. ciemno, ćma
tem. słow. ciemno-
związki frazeologiczne:
egipskie ciemności • kimeryjskie ciemności • książę ciemności / syn ciemności
etymologia:
uwagi:
(1.1) Stosowany w lm w takim samym znaczeniu, co w lp, ale nieco silniejszym odcieniu.
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „ćmak” w: Renata Kucharzyk, Anna Niezabitowska, Jerzy Reichan, Maria Tokarz, Wiktoria Wójcicka, Jadwiga Wronicz, Mały słownik gwar polskich, Lexis, Kraków 2010, ISBN 978-83-89425-63-8, s. 43.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ciemność&oldid=8460341”