ucieczka
ucieczka (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szybkie opuszczenie lub opuszczanie jakiegoś miejsca w celu uniknięcia realnego lub domniemanego niebezpieczeństwa
- (1.2) przen. unikanie lub uniknięcie czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ucieczka ucieczki dopełniacz ucieczki ucieczek celownik ucieczce ucieczkom biernik ucieczkę ucieczki narzędnik ucieczką ucieczkami miejscownik ucieczce ucieczkach wołacz ucieczko ucieczki
- przykłady:
- (1.1) Więzień podjął dwie próby ucieczki.
- (1.2) Sztukę awangardową charakteryzuje ucieczka od realizmu i tradycyjnych form artystycznych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rzucić się do ucieczki • plan ucieczki • bezładna / paniczna ucieczka • salwować się ucieczką • ucieczka z domu / więzienia / obozu / …
- synonimy:
- (1.1) żart. fugas chrustas[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uciekinier mos, uciekinierka ż, uciekanie n
- przym. ucieczkowy
- czas. uciekać ndk., uciec dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) escape, flight, defection, pot. getaway, z kochankiem: elopement
- arabski: (1.1) مهرب m (mahrab)
- białoruski: (1.1) уцёкі lm
- bułgarski: (1.1) бягство n
- duński: (1.1) flugt w
- esperanto: (1.1) fuĝo, forkuro
- francuski: (1.1) fuite ż, évasion ż
- hiszpański: (1.1) huida ż, fuga ż, evasión ż
- jidysz: (1.1) אַנטלויף m (antlojf), żart. פּליטה ż (plejte)
- kataloński: (1.1) fuita ż
- niemiecki: (1.1) Flucht ż
- ormiański: (1.1) փախուստ
- rosyjski: (1.1) побег m
- włoski: (1.1) fuga ż, evasione ż
- źródła:
- ↑ Katarzyna Kłosińska, Skąd się biorą frazeologizmy? Źródła frazeologizmów i mechanizmy frazeotwórcze, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich pod red. Gabrieli Dziamskiej-Lenart i Jarosława Liberka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 49.