νίκη

νίκη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈni.ci]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zwycięstwo

odmiana:

(1) F30: lp D. νίκης; lm νίκες, D. νικών

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ήττα

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. νικητής

czas. νικώ

przym. νικηφόρος, νικητής

związki frazeologiczne:

πύρρειος νίκη → pyrrusowe zwycięstwo

etymologia:

(1.1) gr. νίκη

uwagi:

źródła:

νίκη (język starogrecki)

transliteracja:

nike

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zwycięstwo

odmiana:

(1.1) lp νίκη νίκης νίκῃ νίκην νίκη; du νίκα νίκαιν νίκαιν νίκα νίκα; lm νῖκαι νικῶν νίκαις νίκας νῖκαι

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: