Wikicytaty

Święty

osoba uznana przez Kościół za świętą

Święty – stosowane przez katolików, prawosławnych i hinduistów określenie człowieka w sposób wybitny realizującego określone specyficzne dla nich wartości – często pełniący funkcję wzorca osobowego lub wręcz otaczany kultem.

  • Aby być świętym, trzeba być szalonym. Trzeba stracić głowę. To, co nas powstrzymuje od świętości, to brak refleksji, zastanowienia, modlitwy, zjednoczenia z Bogiem, którego do świętości koniecznie potrzeba.
    • Autor: św. Jan Maria Vianney
    • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 204.
Komunia świętych i archaniołów
w niebie,
obraz Albrechta Dürera
  • Błogosławieni i święci byli osobami, które nie szukały z uporem własnego szczęścia, ale całkiem po prostu chciały uczynić dar z siebie, ponieważ dotarło do nich światło Chrystusa.
    • Autor: Benedykt XVI
    • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 32.
  • Grzesznik leży, pokutnik dźwiga się na nogi,
    A święty stoi prosto, gotowy do drogi.
  • Kiedy papież kanonizował jakiegoś świętego, nie może przyjść nowy papież i oświadczyć, że ów święty odtąd przestaje być świętym.
    • Autor: abp Marcel Lefebvre
    • Źródło: Kazania abpa Marcela Lefebvre, Te Deum, Warszawa 1999, s. 55.
  • Kto jest przyjazny pośród złowrogich, spokojny pośród terrorystów i niewzruszony pośród ludzi pełnych przywiązań – takiego nazywam świętym.
  • Kto zna swe przeszłe życia, kto widzi niebo i piekło, kto osiągnął kres odradzania się i uzyskał doskonały wgląd – mędrca, który zdobył szczyt duchowej doskonałości, nazywam świętym.
  • Najpowszedniejszym atrybutem wszystkich świętych jest świetlisty nimb (obłok) o określonym kształcie, otaczający głowę świętego. Pochodzi z czasów przedchrześcijańskich i spotyka się go w hellenistycznej sztuce pogańskiej. Jak widać na mozaikach i monetach, z aureolą przedstawiano półbogów oraz takie bóstwa, jak Neptun, Jowisz, Bachus, a zwłaszcza Apollo (bóg słońca).
    • Źródło: New Catholic Encyclopedia, 1967, t. 12, s. 963.
  • Nie ma wybrańców. Wybrańcy, święci – w trumienne ramki ujęci. Monumenty, Ołtarze – wszystko to Cmentarze, wszystko to jest Katakumba.
  • Nie święci garnki lepią.
  • Święci są największymi dobroczyńcami ludzkości!
    • Autor: Benedykt XVI
    • Źródło: katecheza o św. Klarze z Asyżu podczas audiencji generalnej, 15 września 2010
  • Święta, to córka tej ziemi, która w trudach i boleści, walką i zwycięstwem dokupuje się nieba.
    • Autor: Narcyza Żmichowska, Poganka, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1976, seria Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej, s. 6.
  • Święty kocha Boga, życia mu nie szkoda. Kocha bliźniego, jak siebie samego.
    • Autor: Robert Friedrich, piosenka Święty święty uśmiechnięty, z repertuaru zespołu Arka Noego
  • Święty: martwy grzesznik, odpowiednio zredagowany i wydany.
  • Taki duży, taki mały może świętym być.
    Taki gruby, taki chudy może świętym być.
    Taki ja, taki ty może świętym być.
    Taki ja, taki ty może świętym być.
    • Autor: Robert Friedrich, piosenka Święty święty uśmiechnięty, z repertuaru zespołu Arka Noego
  • W czas wojny potrzebujemy kogoś nowego, komu możemy zaufać, kto poprowadzi ludzi jak jakiś święty.
  • W sztuce hellenistycznej i rzymskiej bóg-słońce Helios oraz rzymscy cesarze często pojawiają się w świetlistej koronie. Z uwagi na pogańskie pochodzenie formy tej unikano w sztuce wczesnochrześcijańskiej, jednakże cesarze chrześcijańscy zgodzili się, żeby na ich oficjalnych portretach umieszczano zwykły, okrągły nimb. Od połowy IV stulecia także Chrystusa przedstawia się z owym atrybutem cesarskim (…) dopiero w VI wieku przyjął się zwyczaj otaczania aureolą Maryi oraz innych świętych.
    • Źródło: The New Encyclopædia Britannica, 1976, Micropædia, t. 4, s. 864.
  • W tym jednak, co dotyczy filozofii, jeśli ci autorzy błądzą, dozwolone jest twierdzić coś innego. Święci autorzy, jakkolwiek więksi od nas, byli jednak ludźmi.
  • Wszelkie próby znalezienia w Starym Testamencie jakiegoś usprawiedliwienia dla otaczania czcią relikwii byłyby daremne; również w Nowym Testamencie poświęcono relikwiom niewiele uwagi. (…) [„Ojciec” Kościoła] Orygenes najwidoczniej uważał takie praktyki za pogański przejaw szacunku dla przedmiotów materialnych.
    • Źródło: New Catholic Encyclopedia, 1967, t. 12, ss. 234, 235.
  • Zatem, abyśmy tej kwestii koniec wreszcie położyli: wyjaśniamy że, jeżeli nie jest heretykiem, to w każdym razie jest nierozważnym, gorszącym cały Kościół, krzywdę wyrządzającym świętym, sprzyjającym heretykom odrzucającym władzę Kościoła co do kanonizacji świętych, trącącym herezją, jako że ściele drogę niewiernym do wyszydzenia wiernych, a także szerzycielem błędnego twierdzenia i zasługującym na najcięższe kary jest ten, kto by śmiał twierdzić, że papież zbłądził w tej lub owej kanonizacji i temu albo owemu świętemu przez niego kanonizowanemu nie należy oddawać czci: jak to dowodzą także ci, którzy nauczają, iż nie jest prawdą wiary, że papież jest nieomylny w kanonizacji świętych, i że nie jest prawdą wiary, iż ten lub ów kanonizowany jest świętym.
    • Autor: Benedykt XIV, De Beatificatione et Canonizatione Sanctorum, s. 336.

Zobacz też:

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Święty&oldid=578893”