Rock & Blues
Rock & Blues – polskie żeńskie trio wokalne, wspierające Wojciecha Skowrońskiego i jego zespół Blues & Rock – zarówno w studiach nagraniowych, jak i podczas koncertów w latach 1972–1974[1].
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
grudzień 1972–listopad 1974 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Skład | |
| Krystyna Stolarska Ewa Góra Teresa Głowacka | |
| Byli członkowie | |
| Halina Zielińska | |
Historia
edytujW 1971 roku wokalistki zespołu Amazonki[2]: Krystyna Stolarska, Ewa Góra (wł. Górzanka)[3] i Teresa Głowacka, wzięły udział w dwóch sesjach nagraniowych (radiowa i telewizyjna) formacji Blues Trio Wojciecha Skowrońskiego z którym nagrały standardy z polskimi tekstami: Alleluja przecież kocham ją i dwie wersje utworu pt. Georgia on My Mind[4][5]. Współpraca z wokalistkami została wznowiona po ich odejściu z Amazonek oraz w momencie, gdy Skowroński powołał do życia nowy zespół pod nazwą Blues & Rock i późną jesienią 1972 roku powstało trio wokalne Rock & Blues[1][2]. Wówczas obok K. Stolarskiej i E. Góry, współtworzyła je także Halina Zielińska, która po wydaniu nagranego w styczniu tego samego roku longplaya pt. Blues & Rock, odeszła z chórku[1]. Wówczas do koleżanek z zespołu dołączyła Teresa Głowacka (eks- Amazonki)[1] – i właśnie z nią w składzie Rock & Blues dokonał w grudniu 1973 roku oraz w lipcu i listopadzie 1974 roku rejestracji następujących nagrań radiowych Wojciecha Skowrońskiego: Blues to zawsze blues jest, Do widzenia Teddy, Alabama, Ja to się cieszę byle czym i Na początku było morze[6]. I wraz z grupą pianisty Blues & Rock wystąpił m.in. podczas: XI KFPP Opole '73 (nagroda za interpretację) utworu Blues to zawsze blues jest), „Poznańskich Muzykaliów”, „Częstochowskich Spotkaniań Jazzowych” (6-8.04.1973), „Dni Kultury Polskiej” w Berlinie (1973), IV Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych” (1-3.06.1973), „Intercopernicaliach” (14-17.09.1973), czy podczas XII KFPP Opole '74[1]. Oraz brały udział w krajowych, ale i zagranicznych programach telewizyjych (np. NRD-owski „Rund” – występ w 1973 roku w Lipskku)[5][7]. Z końcem listopada 1974 roku trio wokalne Rock & Blues zostało rozwiązane[2].
Z zespołem Blues Trio (jako Amazonki)
edytuj- Kompilacje
- 2017: Trochę żal (nagrania radiowe z lat 1970-1973) (CD, Kameleon Records KAMCD 63)
Z zespołem Blues & Rock
edytuj- Albumy
- 1973: Blues & Rock (LP, Polskie Nagrania „Muza” XL/SXL 0799)
- Kompilacje
- 2020: Rock and roll i ja (nagrania radiowe z lat 1973-1979) (CD, Kameleon Records KAMCD 64)
- 2019: Blues to zawsze blues jest (nagrania koncertowe z lat 1970-1974) (CD, Kameleon Records KAMCD 65)
- 2022: Za jasną rzeką (nagrania koncertowe z lat 1971–1979) (CD, Kameleon Records KAMCD 66)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Piotr Przybylski: Wojciech Skowroński – biogram. wojciechskowronski.pl, 2009-03-01. [dostęp 2024-06-11]. (pol.).
- ↑ a b c Wojciech Skowroński – Rock and roll i ja (KAMCD 64, 2020) info: książeczka do płyty
- ↑ Piotr Przybylski: Blues & Rock, Wojciech Skowroński, 1973. wojciechskowronski.pl, 2009-04-22. [dostęp 2024-06-11]. (pol.).
- ↑ Piotr Przybylski: Wojciech Skowroński – Trochę żal (CD, 2017). wojciechskowronski.pl, 2017-10-23. [dostęp 2024-06-11]. (pol.).
- ↑ a b Piotr Przybylski: Blues & Rock (1972-1974). wojciechskowronski.pl, 2009-03-30. [dostęp 2024-06-11]. (pol.).
- ↑ Wojciech Skowroński – Rock and roll i ja. Nagrania archiwalne z lat 1973–1979. discogs.com. [dostęp 2024-06-10]. (pol.).
- ↑ a b Rock & Blues. discogs.com. [dostęp 2024-06-11]. (pol.).