Konrad Winkler
Konrad Sebastian Winkler (ur. 20 stycznia 1882 w Warszawie, zm. 16 stycznia 1962 w Krakowie) – polski malarz, krytyk i teoretyk sztuki, formista, a także szermierz.
 Zespół szermierzy AZS Kraków w 1922 roku. Drugi od lewej Konrad Winkler. | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 stycznia 1962 |
| Zawód, zajęcie |
malarz, krytyk i teoretyk sztuki |
Życiorys
edytujUkończył gimnazjum w Nowym Sączu. Studiował teorię i historię sztuki na Uniwersytecie Lwowskim (1907–1908), malarstwo w pracowni Ignacego Pieńkowskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1916) i na Uniwersytecie Jagiellońskim. Służył w 2 pułku ułanów Legionów Polskich[1]. Należał do grupy Formistów, utworzonej w 1917 r. w Krakowie (najpierw jako Ekspresjoniści Polscy). W latach 1919–1921 redagował z Tytusem Czyżewskim i Leonem Chwistkiem pismo Formiści, które powstało w celu propagowania nowego kierunku w sztuce i literaturze – formizmu. Był kierownikiem artystycznym „Kuriera Porannego”, „Przeglądu Wieczornego”, „Polski Zbrojnej” i innych czasopism[1]. W okresie 1924–1927 kontynuował edukację artystyczną w Akademii Lothe'a w Paryżu. W 1936 r. odbyła się w Warszawie wystawa jego malarskiego dorobku, obejmującego prace od okresu formistycznego po najnowsze – głównie naturalistyczne pejzaże i martwe natury. Jego obrazy znajdują się w galeriach sztuki polskiej XX wieku m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz w Muzeum Narodowym w Kielcach. Był członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków[1].
Winkler był także jednym z prekursorów szermierki sportowej w Polsce. Zajął się tym sportem w czasie studiów we Lwowie. W Krakowie współorganizował Krakowski Klub Szermierzy w 1910, a potem działał w AZS Kraków. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu 1924, gdzie wystąpił we florecie indywidualnie i w szabli drużynowo. W 1924, w wieku 42 lat, został mistrzem Polski w szabli i florecie.
Zmarł w Krakowie. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXII-8-15)[2].
Artykuły i opracowania
edytuj- Formizm na tle współczesnych kierunków u sztuce. Kraków 1921.
- Formiści polscy. Monografie Artystyczne XIV. 1927.
- Na trzydziestolecie formizmu. „Dziennik Polski” (Dodatek Literacki) 1947, nr 65.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 342–343. [dostęp 2021-11-30].
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-11-30].
Bibliografia
edytuj- Malarstwo polskie między wojnami 1918–1939. Autorzy: Joanna Pollakówna, Wanda M. Rudzińska. Warszawa: Auriga, 1982. ISBN 83-221-0191-0.
- Artola, Inés R., Formiści: la síntesis de la modernidad (1917 – 1922). Conexiones y protagonistas, Granada: Libargo, 2015, ISBN 978-84-938812-7-6.