Kurytyba
Kurytyba (port. Curitiba) – miasto liczące razem z przedmieściami 3 miliony mieszkańców[1], główny ośrodek polonijny w Brazylii[2]. Przez wielu mieszkańców z polskimi korzeniami nazywana jest „Chicago Ameryki Południowej”.
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stan | |||||
| Burmistrz |
Rafael Greca | ||||
| Powierzchnia |
434 km² | ||||
| Wysokość |
934 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
(+55) 41 | ||||
| Kod pocztowy |
80000-000 do 87999-999 | ||||
Położenie na mapie Brazylii  | |||||
Położenie na mapie Parana  | |||||
 25°28′07″S 49°15′12″W/-25,468611 -49,253333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Geografia
edytujPołożona na południu Wyżyny Brazylijskiej. W pobliżu znajdują się źródła rzeki Iguaçu. Port lotniczy, połączenie z portem morskim (awanportem) o nazwie Paranaguá.
Historia
edytujKurytyba została założona w 1654 roku. W XIX i początku XX wieku szybszy rozwój wskutek osadnictwa z Europy (głównie włoskiego, niemieckiego, a także polskiego).
Miasto jest głównym ośrodkiem skupiającym Polonię w Brazylii[2] (prasa polskojęzyczna, szkolnictwo, instytucje społeczne, kulturalne i religijne), w znacznej mierze zasymilowaną. Według różnych źródeł miasto zamieszkuje od 87[3] do 300[4] tys. osób polskiego pochodzenia.
W 1979 roku miasto otworzyło Lasek Papieża Jana Pawła II (Bosque Municipal Papa João Paulo II / Memorial da Imigração Polonesa) jako jeden z kilku parków etnicznych Kurytyby. W parku organizowane są coroczne uroczystości polonijne np. święcenie pokarmów na Wielkanoc, koncerty folklorystyczne, festyn wódki[5][6].
Gospodarka
edytujOśrodek meblarstwa, przemysłu spożywczego, włókienniczego, drzewnego, papierniczego, metalowego, chemicznego.
Przypisy
edytuj- ↑ Demographia: World urban areas.
- ↑ a b Kurytyba: najbardziej polskie miasto w Brazylii [online], Onet.pl, 2 grudnia 2014 [zarchiwizowane z adresu 2015-01-02].
- ↑ Zdzisław MALCZEWSKI: Polonia w Brazylii. Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Kurytybie. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ Jarosław Fischbach: Nuevo Mundo: Curitiba – the centre of Polish Diaspora in Brazil. Part.I. linktopoland.com. [dostęp 2015-03-27]. (ang.).
- ↑ Prefeitura de Curitiba, Bosque Papa João Paulo II [online], curitiba.pr.gov.br [dostęp 2020-10-20] (port. braz.).
- ↑ Jan Brzozowski, Kurytyba jako miasto atrakcyjne dla klasy twórczej, w: Twórcze miejsca. Twórczy ludzie, Warszawa 2011, s. 156.
- ↑ Curitiba: Câmara Municipal. cmc.pr.gov.br. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]..