José Manuel Moreno

José Manuel Moreno Fernández (ur. 3 sierpnia 1916, zm. 26 sierpnia 1978) – pseudonim El Charro - napastnik argentyński grający w ligach Argentyny, Meksyku, Chile i Kolumbii. Jedyny w dziejach - obok Arjena Robbena, Zlatana Ibrahimovica i George Weah - piłkarz, który zdobył mistrzostwo czterech różnych państw.

José Manuel Moreno

Jose Moreno (1941)
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1916 Buenos Aires
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1935–1944 River Plate, Buenos Aires 256 (156) 1944–1946 España, Meksyk 41 (11) 1946–1948 River Plate, Buenos Aires 64 (24) 1949 CD Universidad Católica 22 (8) 1950 Boca Juniors, Buenos Aires 22 (6) 1951 CD Universidad Católica 12 (2) 1952 Defensor, Montevideo 14 (3) 1953 Ferro Carril Oeste, Buenos Aires 15 (1) 1954–1957 Independiente, Medellín 40 (12) 1960–1961 Independiente, Medellín 3 (1) W sumie: 489 (224)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1936–1950 Argentyna 34 (19)

Moreno grając w River Plate Buenos Aires współtworzył jego słynny atak zwany La Máquina, dzięki któremu klub dominował w futbolu argentyńskim lat 40.. Wraz z reprezentacją Argentyny trzykrotnie wygrał Copa América. W 1999 roku głosowanie przeprowadzone przez IFFHS uplasowało go wśród 25 najlepszych graczy świata i 5 najlepszych piłkarzy Ameryki Południowej XX wieku.

Kariera klubowa

Moreno urodził się w dzielnicy La Boca w Buenos Aires i dorastał w sąsiedztwie stadionu Boca Juniors La Bombonera.

W wieku 15 lat próbował dostać się do młodzieżówki Boca Juniors, jednak nie przeszedł selekcji. Miał ponoć wyrazić się wtedy, że przyjdzie taki czas, że pożałujecie tego. W 1933 roku, za rekomendacją czołowego napastnika River Plate Bernabé Ferreyry, przyjęto go do młodzieżówki największego rywala klubu Boca.

River Plate (1935-1944)

W wieku 18 lat węgierski trener zespołu River Plate Emérico Hirschl zabrał kilku młodych piłkarzy klubu, a wśród nich Moreno, na tournée do Brazylii. Swój pierwszy mecz w drużynie seniorów klubu Moreno rozegrał przeciwko słynnemu Botafogo Rio de Janeiro. W pierwszej lidze Moreno zadebiutował 17 marca 1935 roku w wygranym 2:1 meczu z Platense i zdobył nawet gola.

Zdobył mistrzostwo Argentyny w roku 1936 i 1937. Stał się kluczowym graczem klubu który wspólnie z takimi graczami jak Adolfo Pedernera, Ángel Labruna, Juan Carlos Muñoz i Félix Loustau współtworzył słynny atak River Plate zwany La Máquina. Dzięki tej maszynce klub River Plate dominował w futbolu agrentyńskim w pierwszej połowie lat 40., trzykrotnie zdobywając tytuł mistrza Argentyny (w latach 1941, 1942 i 1945).

Argentyna, Meksyk i Chile

W 1944 roku Moreno sprzedany został do pierwszoligowego klubu meksykańskiego España Meksyk, z którym w sezonie 1944/1945 zdobył mistrzostwo Meksyku. Wśród tamtejszych kibiców zarobił sobie na przydomek Charro, co jest odpowiednikiem meksykańskiego kowboja. W drugiej połowie 1946 roku wrócił do River Plate. Po trzech sezonach w lidze argentyńskiej w 1949 roku ponownie został sprzedany - tym razem do Chile. Jeszcze w tym samym roku grając w barwach Universidad Católica Santiago zdobył mistrzostwo kolejnego kraju. W roku 1950 znów grał w Argentynie, ale tym razem w barwach Boca Juniors, by w następnym roku ponownie znaleźć się w Universidad Católica. Potem rozegrał jeszcze jeden sezon w lidze urugwajskiej (w klubie Defensor Montevideo - jednak mistrzostwa Urugwaju nie zdobył), po czym w 1953 roku kolejny raz wrócił do ligi argentyńskiej, tym razem do klubu Ferro Carril Oeste.

Kolumbia

W roku 1954 Moreno przeniósł się do Kolumbii, do klubu Independiente Medellín, gdzie zamierzał zakończyć piłkarską karierę. W nowym klubie pełnił rolę zarówno piłkarza, jak i trenera. W 1955 roku zdobył mistrzostwo Kolumbii i dzięki temu stał się jedynym w historii futbolu piłkarzem, który został mistrzem w 4 krajach: Argentynie, Meksyku, Chile i Kolumbii.

Swój ostatni mistrzowski tytuł Moreno wygrał w 1957 roku. Karierę piłkarską zakończył w 1961 roku w klubie Independiente Medellín (z tej okazji rozegrano mecz pożegnalny Independiente Medellín - Boca Juniors Buenos Aires 5:2, w który Moreno jako grający trener zdobył dla Independiente jedną z bramek).

Reprezentacja

Moreno występował w reprezentacji Argentyny od roku 1936 do roku 1950. W tym czasie rozegrał w narodowych barwach 34 mecze i zdobył 19 bramek. Razem z reprezentacją Moreno trzykrotnie wygrał Copa América w roku 1941, 1942 i 1947.

Podczas Copa América w meczu z Ekwadorem zdobył bramkę numer 500 (biorąc pod uwagę wszystkie edycje turnieju). Jednocześnie w tym samym meczu strzelił łącznie 5 goli, co jest największym osiągnięciem w Copa América, a takiego wyczynu obok Moreno dokonali jeszcze: Urugwajczyk Héctor Scarone, Argentyńczyk Juan Marvezzi i Brazylijczyk Evaristo. Mecz z Ekwadorem Argentyna wygrała 12:0, co jest największą różnicą bramkową w meczu rozgrywanym w ramach Copa América.

Moreno wspólnie z Herminio Masantonio został królem strzelców Copa América 1942, a w turnieju Copa América 1947 wybrany został najlepszym piłkarzem. W strzeleckiej tabeli wszech czasów Copa América Moreno z 13 zdobytymi bramkami plasuje się na trzecim miejscu.